www.cegielnia.fora.pl

Arkadia

anioł zapomnienia

aniele
który wiarę dajesz
i cienie od jasności
oddzielasz
pozwól
zapomnieć to co złe
w życiu
zdarzyło się..
najgorsze grzechy
odpuść mi
i łaskę daj pokuty
pozwól zapomnieć
to co złe
aniele zapomnienia...

figlarkaa

W moim pokoju
pojawia się
coraz więcej aniołów

Pierwszy
zajął miejsce nad łóżkiem
by swobodnie dbać o
pozytywne rozpatrzenie
spraw sercowych

Drugiego
przyniósł mi przyjaciel
Miał przyganiać szczęście
przez cały następny rok

Trzeci
wystawiony na sprzedaż
uśmiechał się znacząco
pewnego szarego dnia

Moje trzy anioły
w stanie głębokiej przyjaźni
schodzą co wieczór
do najbliższego baru

Zaniedbując obowiązki

/Agnieszka Pietryja/

cogito13 · Gość

anioł drwił sobie z ludzkiej słabości..
wsłuchany w łopot skrzydeł..
kosztował wolności...
Pan ukarał pychę..
raził piorunem.,pogruchotał kości..,
z łoskotem upadł anioł..
stąpa po ziemi...
nie ma w nim nic już z boskości...
poznał łez smak.,poznał uczucie miłości..
dziękuje teraz Panu.,ze mu pozwolił.,
posmakować codziennej ludzkiej troski....

Arkadio...pozwolilem sobie dorzucic do "Twoich Aniolow"swojego aniola..,mysle,ze dobrze mu bedzie tu..

Arkadia

Miło powitać Żeglarza po necie ...Z przyjemnością witam w anielskich progach,a bywają różne ...

*****
bywają czarne i bywają białe
złe , dobre , a nawet lepsze...
czasami trzeźwe , czasami pijane..
a nawet zmoczone deszczem...

bywają różne te moje anioły,
ale nikt mi nigdy nie powie
że dla jednego anioła - sieroty
miejsca w Cegielni zabraknie.....

Oxana

Dla jednego anioła,
co ma na imię Arkadia
jest miejsce w sercach i słowach,
życzliwości nie zabraknie.
A ludzie w Cegielni na pewno
czekać bedą niezmiennie
na powiew jej poezji,
dobroci niepomiernej.

Arkadia

*****

anioł w zielonym kapeluszu
z pękiem astrów przeleciał ogrodem
i ciepłem poezji powiało
miast wstrętnym , jesiennym chłodem...

na ławce przysiadł wśród róż
na dłoni podparł bródkę
i myśli komu by znów
przyjazną podać rękę?

in_coqnito

Anioła z różą piękną tu widziałam,
co z arkadyjskiej zjawił się krainy.
Nie miał on skrzydeł, choć w powietrzu frunął,
a wygląd miał cudownej dziewczyny.

Miast modłów szeptał wiersza strofy cicho.
Anioł?, Dziewczyna? Może jakieś licho? Wink

Arkadia

****
może to licho
a może putto
tłuściutkie
pucułowate
które do małych
płaczących dzieci
mamę przywoła lub tatę
takich aniołków
jeszcze tu u mnie
w anielskiej stronie nie było
ale przydadzą się
by tych młodszych
ceglaczków w poezji
strofy wprosiło....

Arkadia

******
a teraz specjalny aniołek - serduszko
dla Asi co zawsze o wszystkich pamięta
i nawet na co dzień ,nie tylko od święta
wyciągnie rękę , poskrobie za uszko,
wierszykiem , uśmiechem
dodaje otuchy,
a czasem gdy spadasz [bo doła masz wielce]
podłoży ci nawet poduchy!!!!!!

Aśka

Dziękuję. Żeby wszystko Ci się zdrowotnie ułożyło!