www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Nie umiem znależć odpowiednich słów, wybacz ich ubóstwo...

Arkadii...

Subtelność, delikatność
tańcząca po klawiaturze,
w zwiewnej sukni poezji
w biżuterii słów.
Piękna nieznajoma
z niepospolitym wnętrzem
obdarza nas
zjawiskowym wierszem.
A my zasłuchani
w ich kobiece brzmienie,
zwykli śmiertelnicy
z duszą na ramieniu
z niepokojem śledzimy
oddech, siłę pióra.
Musisz zwyciężyć
Bóg sprawiedliwy
tylko życie rani,
parszywa natura.
W taniec Ciebie porwiemy
Arkadio miła
tylko się staraj
żebyś z nami była.
Przytulam, łączę się w bólu,
zobaczysz, to minie
jeszcze poezją
rozbujasz chmury,
triumfując
wśród zachwyconych ludzi.