www.cegielnia.fora.pl

javar

Cierpimy bo czujemy duszą
ulatującą ku niebiosom
Jak ćmie grzejącej się
w płomykach wiary nieskazitelnej
brudną materią ulic codziennych
umieramy w kolejce po szczęście
dążąc do celu uparcie i zawzięcie
pragniemy dostać siódme niebo
obiecane wiarą w nowy dzień
jak eleosem za schody modlitwy
wzniesione dla Stwórcy
składamy ofiarę cierpienia
na ziemi tej daleko jest
do prostej drogi prawdy
szukając błądzimy
błądząc szukamy
ale czy spełnienie dostajemy
klucz pytań jak ptaków
zamyka się w odwiecznej wędrówce
rozwianej przez wiatr
na wszystkie strony świata
trzeba wiedzieć cel
aby nie upaść umierając
nie dochodząc do mety prawdy
nie pozostawiwszy
krzty wiary w sobie
utajonej jak płomień świecy
w świątyni samotności.

18.01.2009

tessa

Javarze jeszcze wyjdzisz z tej światyni samotności
I królestwo uczuć w Tobie zagości.
Wiara daje klucz do siódmego nieba,
Tylko na piedestał postawić ją trzeba.
Cel drogi życia kreuje
Nie tylko cierpieniem, ale i szczęściem maluje milosc2

Aśka