www.cegielnia.fora.pl

Arkadia

*******
jest taka przyjaźń
co buduje z cegieł mur
taki trwały i twardy
wypalony w Cegielni twór
przetrwa wiele
bo są w nim przyjaciele.....

a gdy czasem
gdzieś , na brzegu
wykruszy się cegiełka mała
to zaraz pomarańczą nagietka
do nieba się będzie pchała
i u Boskich kolan prosiła
by różne natchnienia zsyłał
na stary Cegielni Dwór.....

Mili moi !!
Nie zamierzam się poddać i walczę jak lwica ,ale trochę brak sił ,więc się oszczędzam...Wszystkim serdecznie dziękuję za pamięć, czy ich znam czy nie ,ale są Ceglakami , więc są ''nasi ''., czyli również moi, jak sądzę ...Javar ,podziwiam Cię za ogromną dojrzałość , mimo młodego wieku, życzę Ci wiele dobrego..Oxanko ,królowo poezji pisz jak najwięcej, a ''stołek tronowy '' z czasemCi przyznają , jestem pewna.Jesteście dobrymi przyjaciółmi więc całuję Was mocno, czy Was znam czy nie...Tyle mojego .......Pozdrawiam .....

Oxana

Dziękujemy Arkadio, że znalazłaś dla nas chwilkę
i w pięknym wierszu napisałaś o przyjaźni.
Trzymamy za Ciebie kciuki
czekamy , życząc dużo zdrowia.

faxes

Trzymam kciuki za Ciebie! Walcz i nie daj sie! Zycze Ci zdrowia i powrotu do nas! Dziekuje za pare slow dla nas!

Pozdrawiam serdecznie!!!

komarius

Jest taka chwila w życiu kobiety
Ze miłe uczucia wchodzą
Z mocnym westchnieniem
I podmuchem wiatru do serca
Przyjażnią bez granic je wypełnia
Wtedy uśmiech wesoły
Pełen szczęścia...!
Pozostaje na zawsze na twarzy
A serce rytmami wypełnia ....!
Skocznej muzyki...!
Hiszpańskiego tańca paso doble....!
Niech na zawsze te dzwięki zostaną
Ci w sercu Arkadio poetko przemiła...!

[link widoczny dla zalogowanych]

Marius

basia505

Nie zabijajcie swych marzeń
nie pozwólcie im zginąć,
bo w powodzi życiowych zdarzeń
tylko z nimi można skrzydła rozwinąć
nad przeciętności wznieść się falami
wysoko w górę pofrunąć
własną gwiazdę jak pochodnię zapalić
w morzu zwyczajności nie utonąć
lecz się rozwijać i dążyć do celu
nowe stawiając wyzwania
podpierając się jedynie nadzieją,
że marzenia są do spełniania
tak jak życzenia
czy jak rozkazy,
więc niech marzeniami zapełni się ziemia
niech marzyć się każdy odważy,
bo marzenia to pierwszy krok
to poranek działania,
co życia rozjaśnia mrok
i blask szczęścia przed nami odsłania
iść za marzeniem
iść tak bez końca
z lekkim serca drżeniem
wędrować w stronę słońca
ścieżką, co wiedzie w nieznane
i czasem donikąd prowadzi
lecz jedno życie nam tylko dane,
więc nie możemy ze strachu go zdradzić.
Nie zabijajcie swych marzeń
nie pozwólcie ich zdeptać
nawet, gdy złudą się okażą
marzenia … pozwolą wam przetrwać.

/liliannet/

Dedykacja dla Arkadii.
_________________________________
Wyciągnij dłonie i chwyc marzenia.

cogito13 · Gość

arkadio....mam wrazenie,ze juz gdzies sie spotkalismy....

hmm..coz napiasac...?

poeci umieraja...niestety....
lecz dusze ich bladza po swiecie
szukaja....
gdy znajda juz cialo zastepcze
w nim osiadaja..
wrazliwoscia je znaczac..

wiec slowa Wielkiego poety..
"non omnis..."
niosa nadzieje dla swiata..
ze oprocz dziel jego ..
pieknych....
jest tez gdzies dusza skerzydlata...

Arkadio ...wiem,latwo jest pisac,zyczyc zdrowia..
gdy juz go nie ma..
ale dopoty serce dopoty nadzieja..
czlowieka nie tak latwo zabic.
mimo,ze krwawi ..ze juz zdaje nie oddcychac,,
zostaje po nim cos..
wspomnienie..
wiersz...
mysli,ktore zawsze slychac..

pozdrawiam cie serdecznie..