www.cegielnia.fora.pl

Aśka

Wczorajsze piątkowe popołudnie spędziłam tańcząc po domu z odkurzaczem. Do walców Straussa.

Johann Strauss syn. Ta barwna postać, niebanalna osobowość, rozświetliła drugą połowę XIX wieku swymi wirującymi i beztroskimi walcami wiedeńskimi. Ów kompozytor również rozświetlił i moją twarz wywołując uśmiech. Przy tej muzyce nie sposób się smucić i obrażać na życie!

Błyskotliwy Brahms o "Nad pięknym modrym Dunajem" Straussa, wyraził się: Nie mojego autorstwa, niestety.

Ja również nie przyznaję się do problemów (swoich-niestety). Nie lubię ich od zawsze, a od wczoraj nie są moje. Chciałoby się rzec w złości walc-cie się wy głupie [problemy], ale przecież tańczyć przy walcach Straussa to żadna kara a zaszczyt...

Szczyt moich rozmyślań był następujący: postanowiłam przestać myśleć.

O problemach, które jesienią skumulowały się i wybuchły na wszystkich płaszczyznach mojego życia na raz. Wiosna idzie więc pora odetchnąć. Wzmocniło mnie piątkowe słońce i muzyka Straussa.

Swoich dwóch postanowień nie zmieniłam. Nadal postanawiam nie lubić mężczyzn i chyba ostatnio lekarzy. I ci i ci mówią to, czego nie chciałoby się usłyszeć. Dodatkowo, czynią to w sposób mało delikatny i w nieodpowiednim dla psychiki czasie. W przeciwieństwie do muzyki Straussa, która swą subtelnością koi serce i jest niemedycznym lekiem na inne problemy zawsze, a zwłaszcza w piątki.

Koniec tygodnia, koniec problemów. Rozwiązanie takie proste, a ja, głupia, tyle nad tym myślałam...

Strauss mnie oświecił.

Aśka

Aśka

Mój niezawodny, kulinarny sposób na jesienną chandrę, to ugotować jesienną zupę..... słuchając muzyki klasycznej (Strauss-Polka Trish-trash):

- 2 uderzenia pałeczką o podłogę (=2 uderzenia w garnek)
- 3x kolisty ruch dłoni (= mieszamy w garnku wiatr)
- 4x ruchów dłonią w przód i w tył (=kroimy nożem liście)
- 6x dłońmi od siebie i do siebie (obie dłonie trzymają za brzeg pałeczki = wałkujemy liście)
- 4x ruchów dłonią w przód i w tył (=kroimy nożem liście)
- trzymamy pałeczkę w obu dłoniach i obracamy pałeczkę jakbyśmy zwijali papier (=zwijanie liści)
- 2 uderzenia pałeczką o podłogę (=2 uderzenia w garnek)
- 3x kolisty ruch dłoni (= mieszamy w garnku wiatr)
- 4x ruchy w górę i w dół, trzymamy pałeczkę w obu dłoniach (=unosi się para z garnka)
- 4x uderzyć z boku w powietrzu, jedna dłoń trzyma pałeczkę (=uderzamy w garnek z boku)
- obie ręce wyciągnąć w przód (=oto zupa jesienna)

Trish-trash i zupa gotowa!

PS. Na deser można ugotować się ze śmiechu Smile

Koniecznie spróbujcie!