www.cegielnia.fora.pl

Jesienny

Nasza szkoła
(PSZ im. Rodziny Nalazków)

Choć
siwe skronie
i nie ten wzrok
to równo idziemy
trzymając krok
wspomnienia
jak inne
stołówka
i plac
pobrzmiewa
szczęk broni
i rybitw
wrzask
czerń nocy
zimowej
marsz

n gdzieś
w mrok
i znów
mnie dobiega
miarowy
krok
Przez upał
wichurę
przez deszcze
i śnieg
i ciągle do przodu
choć
nie ten już
wiek
dziś
inne są czasy
tak bardzo
odmienne
i nikt
nas nie straszy już
wrogiem
śmiertelnym
Aż wreszcie się stanie
podniesie ktoś dłoń
a echo odpowie
...Prezentuj! Broń!!.

Bogatynia 12.02.2008 Wojciech. K.

twój_facet

cogito13 · Gość

cienie przeszłości...

krzyż...
który pokryła gruba rdza
i ten zmurszały...
na ,którym swe piętno odcisnął czas
pod gruba warstwa liści
mogiły obcych...
i tych najbliższych
o których pamięć wciąż trwa...

w ognikach zniczy
słowach modlitwy
którą czasem cicho wyszepcze im wiatr
tych zapomnianych,którzy odeszli...
zanim przyszliśmy
lecz kiedyś żyli...
jak ty...i ja...

Majka

odejść bez smutku
zgubionego
na dworcu przemijania
bez rozpaczy
owiniętej chustką
bezzębnej starości
bez pożegnań
zmiętych kalendarzy
lekkim krokiem
przeskakując pomniki pamięci
przykutych
życiem wiecznym
malowanym chryzantemami

tessa

------------------------------------

Przemijanie

Tak niedawno tętniło życie
Codziennością karmione obficie,
Przeplatane znamieniem losu,
Udzielając sercu czasem głosu.

Teraz śpią otuleni ciszą.
W zamyśle inny scenariusz piszą,
Po drugiej stronie nieboskłonu,
Pośród mistrzów chóralnego tonu.

Bliskim została myśli suma,
W której baz mała żywi zaduma
Nad pozą człowieczego kroku
Z wypiciem puentowego soku.

faxes

ZAMYŚLIŁEM SIĘ...

Zamyśliłem się nad grobem codzienności
Coraz więcej tu ludzkiej obojętności
I żadnej pamięci dla ludzi odeszłych
Dla obywateli z lat dawno już przeszłych.

Ile nas jeszcze zostało na ziemi?
Czy warto chować się w krainę cieni?
Czy warto milczeć na temat zaświatów
Tamtych ważnych osób wśród zniczy i kwiatów?

Czy warto odchodzić od tamtego życia
Kryć w sobie to właśnie co nie do ukrycia
Gnać przez świat na oślep jak to zwykle bywa
I uciekać ciągle przed losem spoczywań?

I czy warto trzymać się dzisiaj mamony
Bogacić się ciągle w tym pędzie szalonym
Dawać innym poznać żeśmy egoiści
I do egoizmu kierować swe myśli?

I odpychać innych patrząc wciąż na siebie?
Żyć nieposłuszeństwem, nie będąc człowiekiem?
I wciąż okazywać że się jest szczęśliwym?
Czy ten obraz życia jest jakby prawdziwy?

I czy warto niszczyć zaognione związki?
Czy warto to traktować jak podłe obowiązki?
I liczyć tylko ciągle na własne zapatrzenie?
I kłaść się na ludzkości poszarzałym cieniem?

O tym ciagle myślę nad grobem ucichłym
Zapomnianym czasem choć nam bardzo bliskim
Przez rok prawie cały ciemnym i niechcianym
Choć tam się znajdziemy tu spoczniemy razem...

Czy o nas zapomną? Czy będą z pamięcią
Zapalać to światło z nadzieją na wieczność?
Czy dadzą nam choć trochę tej własnej pamięci?
Czy zapalą światło mając na to chęci?...

Rabka, dn. 2.11.2008 r.

Tym którzy odeszli i leżą tam pośród kwiatów. Czy pamiętamy?...

faxes

*

Ty Który leżysz tutaj
kto Cię dziś pamięta?
Kto wie że to miejsce
kryje właśnie Ciebie?

Gdzie w nich ta zaduma
że tu leżysz jeszcze
że liczysz choć na chwilę
Pamięci i nadziei?...

Gdzie ten wielki szacunek
nad Twym spoczywaniem?...
Gdzie to ich zrozumienie
Dla Twego spoczynku?...

Gdzie słowa zrozumienia
I myśli dane Tobie?
I gdzie zastanowienie
nad Twoim dawnym losem?

Gdzie owo człowieczeństwo
które zgasło w Tobie?
I gdzie ważność życia
którą miałeś przed laty?

O duszo zaginiona
Błądząca pośród grobu
kto Cię dzisiaj pamięta?...
kto dziś wie o Tobie?...

Rabka, 2.11.2007 r., Zaduszki