www.cegielnia.fora.pl

cegla

Czy odnajdzie mnie miłość
Wśród wrzosów
Da posłuchać ptaszyny
Śpiewania
Choć spódnica mokra od rosy
Ja w ostrożność jestem ubrana
I, choć wiem
Że, serce nie sługa
Pragnie westchnień
I, upojnych nocy
Każda chwila bez ciebie jest długa

Chce wygniatać z tobą
Te wrzosy

Arkadia

A więc wejdżcie w ten półmrok zielony ,
Oświetlony promieniem srebrzyście,
TY szalona i on też szalony,
I ten księżyc , co zerka przez liście.

I w wrzosowej ukryci zamieci.
Zanurzeni we mgłach namiętności ,
W swych ramionach , jak w muszli , ukryci,
Bądżcie wreszcie spełnieni-
W miłości.

cegla

No i weszli w mrok zielony
Ona drżąca, on szalony
Ona błyszczy szczęściem swym
On układa jakiś rym
Są pieszczoty, namiętności
Księżyc blaskiem gniazdko mości
Gdy spełnienie ich dotknęło
Coś zadrżało, i huknęło

To ja spadłam na podłogę
Dalej śnić już ja nie mogę

A tak pięknie w tym śnie było
Szkoda
Że, się już skończyło

Gość

Trzeba Cegiełkę spać położyć,
byście mogły ciąg dalszy stworzyć!

Tak przyjemnie się Was czyta... Very Happy

in_coqnito

Ty, figlarna, toś Ty Gość?!
Niczka swego masz już dość?
Na kilometr Cię wyczuję,
tylko nie mów, że znów truję Wink

Gość

Może komuś przymalować,
potem limo przypudrować?

Ups... w tym temacie nie mogę,
zatem w inny daję nogę! Wink

Arkadia

Coś zadrżało, coś huknęło,
Noc minęła, czary znikły.
On napisze wierszy parę ,
By zatrzymać piękną chwilę.

Ona rankiem ,tuż przed pracą,
Na pranie poświęci chwilę . [tej spódnicy]
I przez całe trzy przystanki
Będzie go wspominać mile........

cegla

Oj wspomina, w sercu nosi
Spódnica o pranie prosi
Cała w wrzosach utytłana
Prać ją będzie na kolanach

I wspominać piękne chwile
Delikatne jak motyle
Zatrzymały ją wspomnienia
Przy tym praniu i westchnienia

Wnet esemes do niej dotarł
Nie ma w pracy Cię...wynocha
Nie szanujesz pracy wcale
Zakochaną widzę lalę

Otrząsnęła się biedaczka
Wkłada ciuchy i jak kaczka
Pędzi szybko do roboty
Trzy ścinając przy tym płoty

W pracy cisza jak przy maku
Szef przy biurku jak w hamaku
Drzemkę sobie słodką strzelił
Pewnie marzy o Anieli.......

Arkadia

.......
Drzwi trzasnęły,szef się zbudził,
I co widzi wzrok sokoli?
Cud - dziewica w naszym biurze ,
Lub orlica ,jak kto woli.

Prosi siadać , tu w fotelu,
Kawkę zaraz podać każe,
I podwyżkę ,oraz premię ,
Proponuje raz za razem!

Skąd ta zmiana ,pomyślicie?
Jakie cuda tam się dzieją?
Żadne cuda ,moi mili,
.........Ona była tą ...Anielą!!!!!!!!!!!!!

Arkadia

Aby było zakończenie
pięknej sagi o miłości
na wesele zaprosili
całe swoje biuro w gości .

Żyli długo i szczęśliwie
{dziatek też się dochowali}
nawet biznes założyli nowy
""Pralnia Ubrań Po Spacerach Majowych""