www.cegielnia.fora.pl

cegla

wrzeszczącą ciszę

stłumisz
muzyką dotyku

muzyką pieszczot

pobudką w ramionach
ukochanej osoby

spojrzeniem

i znowu

ten wrzask

zuzannax

cegla

Wywaliłam za okno
Smutek jakich mało
Wywaliłam za okno
Co mi życie dało
Wywaliłam za okno
Razy, ból i żal
Czy wywalać dalej mam?

Wywalone niech leży

Ja podniosłam się
Bo ty mnie wywaliłeś

Życie było snem

Śmieciarza

Gość

No to się nam Cegła zbiesiła
i na śmietnik historii,
co bolało, wywaliła.

I dobrze!
Ja chyba też tak zrobię
i jeśli nawet nic nie zyskam,
chociaż ulżę sobie

Gość

załatw, Cegło, mi błękit od nieba
bo mi tego błękitu potrzeba

szarość na pchlim targu daj komu
nie zabieraj go czasem do domu

daj mi, proszę, żółci tej od słońca
bym nosiła ją w sobie do końca

a na koniec namaluj bławatki
bo to moje ukochane kwiatki

każę je w skrzyneczkę położyć
gdy mi przyjdzie odejść z tego świata

ofiaruję obrazek aniołom
niech i one swe oczy nacieszą
i myślami o Ziemi niech grzeszą

zjawa

Ech życie śmieciarza ?????

Gdyby mogło trawc bezbłednie,
gdyby zawsze było słodycza,
gdyby mogło płynąc spokojnie i cichutko,
gdyby było zawsze bezpieczne ,
bez kłamstw , stresow i złudzeń
bez duzego bagazu doświadczeń

Ech życie:
Czy wtedy miało by jakikolwiek sens?

Co wywalone niech sobie lezy spokojnie
w zaułkach ciemnosci:
Reszta niech zostanie marzeniem
by mogła spełnic sie!!

NA SZCZĘŚCIE TO BYŁ TYLKO SEN !!

cegla

Byłeś świtem
Gdy wstawałam

Nocą

Gdy marzenia senne
Miałam

Apetytem
Przy jedzeniu
I, łzą szczęścia w zapomnieniu

Dzisiaj noc
Dzień poplamiła
Zapaćkała
Zaszarzyła

Jak, bez świtu dalej żyć

Muszę nietoperzem

Być

Gość

A cóż to za nietoperz,
który w dzień tutaj lata?

świt Jej zabrano,
a przecież wstaje rano?!

a i apetytu nie brakuje,
co sama czasem potwierdza

ot, poezja estetica
więc w treść wiersza nie wnikam

cegla

Za Twe cenne spostrzeżenia
Gościu miły
Jakem Gienia
Tytuł Tobie nadać chcę
Bądź mą nocą i mym dniem
Bądź też moim kręgosłupem
Szczyptą , która soli zupę
Bądź lusterkiem od zerkania
I, do łóżka kładź jak niania
Przytul czasem, mocno chwyć
W ucho igły wkładaj nić
Ja, w kłamstewkach jestem biegła
Lecz nie Gienia , tylko cegła

Gość

Mogę być Twoim lusterkiem,
i mogę za nianię robić,
nawet za kręgosłup służyc,
ale nie męcz Ty mnie dłużej
i nie każ z igiełką latać,
bo ja nie tylko szczerbata
ale ślepa jak ten kret.
W dzirke trafić, to jest sztuka,
więc sobie innego poszukać,
co we wtykaniu jest biegły
nitkę w igiełke Cegły