www.cegielnia.fora.pl

Arkadia

Po przeczytaniu ''Piątej z kwartetu''

Łódzkie impresje

Cienie ludzi
Co nigdy nie wrócą
Przemykają
Przez ciemne podwórka
Jak dym
Snują się w starym parku
Smutne cienie
Z pejsami, w jarmułkach.
Czasem staną
Przy synagodze
Która dawniej
Tu właśnie była...
Ale pusto
Tylko wspomnienie
Pozostało , i siła
Która cienie przyzywa
I wracają
Aby wspominać
Przy melodii
Starego skrzypka....

Majka

Przegranej barwy zachód
Smakować mi zaczyna
Zamiast biec zatrzymam
Chwilę w dłoniach

Nicią rywalizacji spowita
Nie umiem przestać
Oddychać zapominam
U kresu potyczki
Z życiem
2.2.2009

Arkadia

Zobaczyłam obraz...

Na ulicy smutno i mokro,
stoję w oknie
patrzę,jak mokną drzewa.
Środkiem alei idzie
dziewczyna z parasolką.
I śpiewa !
Parasolkę miała czerwoną,
żółty płaszcz,
zielone kalosze,
po kałużach chlupotały wesoło...
I proszę!
Parasolka zalśniła czerwienią
niczym róża od słońca promieni
co zza chmury wyjrzało
cały świat ozłociło,
i skończyła się smutna ulewa....

Majka

zrezygnuje z łyżki
i ołówka
oddam kubek z herbata
darmo
kapcie zrzucę w przepaść
śmietnika
paprotce dam wolność
rower niech szuka sobie
innej pracy
pies …
zapomniałam nie mam
życie wystawię na allegro
może ktoś się skusi ?

basia505

Majka więcej wiary w siebie.
Miej większe poczucie własnej wartości,
to Ty miej wymagania i wybieraj,
nie czekaj, że moze Cię ktoś zauważy.

__________________________
Wyciągnij dłonie i chwy marzenia.

Arkadia

Idea.....

Myśli
Trzepocą jak motyle
Zbierając się w sentencję:
Nikomu nie wolno kwestionować miłości
Wymyślone historie
Fantastyczne mrzonki
Prawdy i półprawdy
Tworzą historię życia człowieka.....

"Żyj i daj żyć innym"

Arkadia · Wysłany: Wto 20:55, 03 Mar 2009 Temat postu:

.......

Któż jest widzem
Tej sztuki o życiu
Gdzie świat
Jest sceną jednego aktora
A gwiazdą grającą swą rolę
Tak nieudolnie
Człowiek?
{ nie licząc przyrody- jako tła
fauny i flory
na drugim planie}
Czy zostanie
Nam coś prócz monologu?
Któż jest
Reżyserem tego dramatu
I jakie zaplanował
Zakończenie?

Czy to Ty , Panie?

Arkadia · Wysłany: Pon 17:21, 30 Mar 2009 Temat postu:

Monolog.

No cóż, tak to jest
między nami
wędrujemy przez życie
różnymi drogami
bez zbędnych emocji
oszczędni w słowach
i uczuciach, klucząc
unikamy w rozmowach
niechcianych tematów,
mówiąc szczerze-
nie jest nam z tym dobrze
bo jeśli nie możemy
o wszystkim pogadać
co martwi , co cieszy
kiedy rękę wyciągnąć
w sytuacjach ważnych
to wątpię
byśmy dalej mogli na siebie liczyć???/