www.cegielnia.fora.pl

Arkadia

Ból.

Skręcona w rogalik
Leżę na żelaznym łóżku
Wśród innych
Takich samych rogalików

Cała schowana w środku
Owinięta wokół kawałka
Kolczastego drutu
Schowana przed sobą
Zostawioną w domu
Zdrową...

Arkadia

*******

za umytym czołem
kłębią się wyrzuty sumienia
strasząc usuniętymi ciążami

odprawione pokuty
nie poprawiają samopoczucia
mącąc spokój codzienności

źle podjęte decyzje
powracają żalem
nocny płacz uspokaja
tylko na chwilę...

Arkadia

Ravensbruck -Pamiętam

zakwitła
różą czerwoną jak krew
różą białą jak łzy
wyrosła
na popiołach sióstr
córek i matek
pachniała
marzeniami
których nie spełniła
kolczastym
drutem gałązek
owija tablicę nazwisk
pamięta
umierając każdej jesieni ....

Arkadia

pamięć

zabiorę ze sobą
zapach konwalii
rozwichrzone bzy
deszcz różanych płatków
dotyk niecierpliwych dłoni
szukanie ust
rozpaczliwy krzyk serca...
zostawię samotność
bezksiężycowych nocy
puste miejsce na poduszce
oddechem wiatru
przywrócę pamięć
niedaleką...

Arkadia

***
ten dzień
zapamięta jak żaden
krótka podróż
na drugą stronę
tam za lustrem
zostało życie
skończyło się
na tej stronie
zdrowie sama nożem odcięła
wydmuchała z niebieskim dymem
charkot kaszlu co rano budzi
oddech świszcze jak wiatr za kominem.

Arkadia

sąsiadka..

nigdy mnie nic nie bolało
z dnia na dzień
przypłynęła
fala bólu
zagarniając ze sobą
rozum i nadzieję

zostawiając troskę innym.....

Arkadia

01. 09 . 2009.

zaczęłam walkę
zmagam się z chorobą
dobrze że chociaż
na razie nie boli...

podobno dobrze
rokuje na chemię
wspartą terapią
radio-laserową
mózg jeszcze ''chodzi''
jak dobry zegarek...

(czasem zapomni zadzwonić godziny
ale w tym wieku czego się spodziewać?)

po każdej chemii
zmęczona jak Syzyf
toczę od nowa
swe życie jak kamień
na szczyt...

cegla

KOTY KRYSI

słyszała jak ja kwilę w poduchę
kiedy zły wynik dostałam

przejęta zaczęła się badać

po pół roku
była juz amazonką
chemia
chemia
po roku matką juz nie zostanie

nastepna operacja

a w domu siedem przygarnietych
nieszczęsliwych sierściuchów
których niezaradna siostra nie wykarmi

więc

żyć musi!

i żyje

in_coqnito · Wysłany: Wto 14:04, 01 Mar 2011 Temat postu: prośba z niebytu

kup mi szczęścia okruszek,
kup uśmiechu ułamek
i sprezentuj na zawsze
nie czekając nic w zamian

bo cóż dać ci ja mogę
me rozterki me bóle
myśli które uciekły
jeśli były w ogóle

mówisz że to zbyt wiele
mówisz że niemożliwe
że ich w sklepie nie mają
bo wiadomo chodliwe

to weź chociaż ten smutek
co tak dusi i gniecie
puść go z zimowym wiatrem
niech już sobie odleci

in_coqnito · Wysłany: Pią 12:44, 04 Mar 2011 Temat postu:

wzięłam sobie urlop od życia
i uciekłam od siebie samej
i co dalej co dalej ze mną
w środku tylko pustka i zamęt

dokoła wszystko jak dawniej
ludzie cieszą się plany snują
czy ja jeszcze kiedyś powrócę
czy te myśli mnie nie zatrują

robię krok myśląc że do przodu
a tam tylko czeka na mnie ściana
i znów wracam gdzie wcale nie chcę
i znów z sobą zostaję sama

weź się w garść słyszę
zrób coś z sobą
proste rady a jakie nieproste
byłeś kiedyś tam gdzie ja teraz
to już wiesz że to wszystko żałosne