www.cegielnia.fora.pl

Arkadia · Wysłany: Pon 17:24, 23 Mar 2009 Temat postu:

Na najgorsze smutki przepisuję wszystkim spacery po polach i łąkach, nawet jeśli trochę pada , to niech pada , parasole przecież są????

Arkadia · Wysłany: Pią 21:39, 27 Mar 2009 Temat postu:

'''''''''
Lubię stare podwórka
przedwojennych kamienic
Ślepe okna wpatrzone
w samotnego grajka
pogłos śpiewu harmonii
odbity od muru
zwielokrotnia chrzęst żwiru
pod moimi stopami
gdy wrzucam obola do starego kapelusza....

Arkadia · Wysłany: Sob 21:12, 28 Mar 2009 Temat postu:

W parku

Ławka w parku, samotna,
taka sama jak ja...
Siedzę patrząc
na ludzi przechodzących aleją
łowię słowa ich rozmów
jak rybak wplątuję je w sieć
swoich myśli.
Cudze sprawy z moimi
tworzą dziwny mezalians
z różnych puzzli układam
kolaż własnego życia
zapisując drobiazgi
byle tylko nie myśleć o sobie...

Arkadia · Wysłany: Pon 17:08, 30 Mar 2009 Temat postu:

Nie...

Nie mogę pisać
Próby wyciśnięcia liter z pióra
czy myśli na papier
przelanie
spełzły na niczym
[jakie myśli?]
Nie mogę czytać
otwarta książka odpycha moje oczy
próby wciśnięcia się
w białe szczeliny między rzędami słów
nic nie dały
[jakie słowa?]
czarne myśli , drętwe słowa
sytuacja wręcz patowa
bez wyjścia
obolałe z niemocy serce
tęskni za nieuniknionym
nie będę o tym więcej myślała
nie zawaham się
przed krokiem w nieznane....

Arkadia

Powrót do marzeń

Znów powrócił znajomy żal
Ten od spraw zwyczajnie przegranych
Zaniechanych życzeń z przed lat
Innych wspomnień o snach nieprzespanych...

Drewniana szkatułka w szarotki
Pełna dawno pożółkłych papierów
Powiązanych wstążeczkami listów
Wypełnionych goryczą porażek.

W wiklinowym koszu ,pod piecem
Do spalenia szykuję wspomnienia
Uzbierane przez całe życie
Niespełnione własne marzenia....

Arkadia

Dla.....

Hen gdzieś za horyzontem
Na strunach gitary
popłynęła młodość z miłością
obydwie , do pary...
Za ręce się trzymały
wiatrem w zawody biegły
i do otwartych okien
rzucały swoje czary
W moje okno wrzuciły
wiosenne zadurzenie
iTwoje piękne wiersze
i naszych serc drżenie.

Arkadia

Migawki.

Odnajduję wspomnienia
zagubione w czasie...

Dziewczynką ze skakanką
podwórko , jak studnia,
okna wpatrzone w dzieci
co grają w komórki do wynajęcia...

Woda , zimna jak lód
pita z ręki, aż dzwoniły zęby,
płynęła z pyska żeliwnego smoka...

Lód w trocinach
czekał w komórce
od zimy , do lata
aby spłynąć śmietankową słodyczą
w upalnym , lipcowym dniu...

Majówki w lesie
huśtające na lince
między dwoma sosnami
moje dzieciństwo.

Arkadia

Ucieczka

jestem zbiegiem
uciekam od codzienności
chowam marzenia
w skrytkach kartek
zakodowane w słowach
niedostępne rzeczywistości
swoje prawdziwe ja
ustawiam
między książkami
na półkach regału
z lat sześćdziesiątych....

Arkadia

Aśka

Chociaż jestem jeszcze młoda, to coraz częściej zauważam, że przychodzą mi do głowy wspomnienia z dzieciństwa, a nawet sprzed 3-4 lat...
Migawki... Dobrze nazwałaś! Bo to właśnie coś takiego. Jakby obrazy, fragmenty, stop klatki.
Mi się bardzo twoj wiersz podoba! ("Migawki") Rozmarzyłam się, chociaż nie wiem do końca co za "smok żeliwny", czy "lód w trocinach". Ale mi ta wiedza nie potrzebna, bo to są twoje wspomnienia! Ważne, że wprowadziłaś mnie w nastrój zadumy, refleksji, wspomnień! Słowa w wierszu płyną jak się je czyta! Aż chce się więcej! Zatrzymałam się w pewnym momencie i koniec... Aż szkoda.

Często, nawet i jak się chce komuś przekazać o wspomnieniach, naszych - zapisanych w głowie - dawnych fragmentach życia, to zbyt dużo tłumaczenia, a czasami i nie sposób wytłumaczyć. Co jest w naszych myślach i pamięci, nikt nam nie odbierze i to w tym wszystkim najpiękniejsze!!

Moja mama napisała mi kiedyś nawet w pamiętniku:

"Pamiętaj! Wszystko przeminie, przeleci jak czas. Pozostaną tylko miłe wspomnienia, które nigdy nie opuszczą nas!"

Dziękuję Arkadio : *

(i przepraszam, że się tak rozpisałam, ale twój wiersz spowodował u mnie ten słowotok - pozytywny!)