www.cegielnia.fora.pl

in_coqnito

Zmierzchało już. Wiatr i zapadający zmrok oraz nadciągająca burza sprawiały, że dom, którego zarys majaczał pośród drzew sprawiały posępne wrażenie. (cogito)
Cóż się dziwić? Wyrastająca z ziemi kurza stopa wystraszyłaby największego chojraka, a co dopiero 6-letnią Małgosię, która - mimo deszczu i zapadających ciemności - już miała zawrócić, gdyby nie ten wzbudzający zaufanie komin... z czekolady... (Aśka)
- Czekolada na dachu? Pachnie czekoladą, wygląda jak czekolada, tylko skąd się ona tam wzięła? - pomyślała Małgosia i szybko sięgnęła po swój telefon komórkowy
- Czy to in-coqnito? - spytała po chwili
- A kto pyta? - usłyszała
- Jaki z ciebie detektyw, in-cognito, skoro nie wiesz kim jestem? - zaśmiała się szyderczo Małgosia. (in_coqnito)

cogito13 · Gość

Zmierzchało już. Wiatr i zapadający zmrok oraz nadciągająca burza sprawiały, że dom, którego zarys majaczał pośród drzew sprawiały posępne wrażenie. (cogito)
Cóż się dziwić? Wyrastająca z ziemi kurza stopa wystraszyłaby największego chojraka, a co dopiero 6-letnią Małgosię, która - mimo deszczu i zapadających ciemności - już miała zawrócić, gdyby nie ten wzbudzający zaufanie komin... z czekolady... (Aśka)
- Czekolada na dachu? Pachnie czekoladą, wygląda jak czekolada, tylko skąd się ona tam wzięła? - pomyślała Małgosia i szybko sięgnęła po swój telefon komórkowy
- Czy to in-coqnito? - spytała po chwili
- A kto pyta? - usłyszała
- Jaki z ciebie detektyw, in-cognito, skoro nie wiesz kim jestem? - zaśmiała się szyderczo Małgosia. (in_coqnito)

z zamyslenia wyrwał Ic_cognito dopiero dźwięk telefonu głos posterunkowego Zdzisława.Szefowa Cie wzywa.....In_ca..wchodząc do biura komisarz Oxanny zobaczyła tylko stertę papierów.mam dość!..usłyszała dobiegający donosny glos..nie dość ze burmistrz mnie naciska.to jeszcze rada miasta.Najgorsza jest ta radna Cegla kto jej dal mandat powinna dostać za jazde po pijaku !
In_ca spokojniee czakala na to aż minie ten wybuch złości...
detektywie..zaczęła komisarz Oxanna...musicie coś z tym zrobić...jakiś gang..ukradł cala karmę dla kotów z okolicznych sklepow..
podejrzany jakiś Fax es i Cogito....na dodatek na peryferiach miasta..wiecie ten opuszczony dom.,który jest własnością wladz miejskich i miał być przeznaczony na ..
a cho....nie wiem co oni kombinują ..,pewnie znowu machlojki..ale ktoś ma zakusy na komin z czekolady..miałam w tej sprawie tel...cicho oznajmiła In-cogito...no dobra ….macie 24 godz....
najważniejszy jest ten gang suchej karmy dla kotów...weźcie do pomocy detektyw Figlarkę..ale ..ale..ona gdzieś znikała komisarzu....jak znikła....a pegeery..?
po co ja wam pegeery kupiłam?!

in_coqnito

Zmierzchało już. Wiatr i zapadający zmrok oraz nadciągająca burza sprawiały, że dom, którego zarys majaczał pośród drzew sprawiały posępne wrażenie. (cogito)
Cóż się dziwić? Wyrastająca z ziemi kurza stopa wystraszyłaby największego chojraka, a co dopiero 6-letnią Małgosię, która - mimo deszczu i zapadających ciemności - już miała zawrócić, gdyby nie ten wzbudzający zaufanie komin... z czekolady... (Aśka)
- Czekolada na dachu? Pachnie czekoladą, wygląda jak czekolada, tylko skąd się ona tam wzięła? - pomyślała Małgosia i szybko sięgnęła po swój telefon komórkowy
- Czy to in-coqnito? - spytała po chwili
- A kto pyta? - usłyszała
- Jaki z ciebie detektyw, in-cognito, skoro nie wiesz kim jestem? - zaśmiała się szyderczo Małgosia. (in_coqnito)

z zamyslenia wyrwał Ic_cognito dopiero dźwięk telefonu głos posterunkowego Zdzisława.Szefowa Cie wzywa.....In_ca..wchodząc do biura komisarz Oxanny zobaczyła tylko stertę papierów.mam dość!..usłyszała dobiegający donosny glos..nie dość ze burmistrz mnie naciska.to jeszcze rada miasta.Najgorsza jest ta radna Cegla kto jej dal mandat powinna dostać za jazde po pijaku !
In_ca spokojniee czakala na to aż minie ten wybuch złości...
detektywie..zaczęła komisarz Oxanna...musicie coś z tym zrobić...jakiś gang..ukradł cala karmę dla kotów z okolicznych sklepow..
podejrzany jakiś Fax es i Cogito....na dodatek na peryferiach miasta..wiecie ten opuszczony dom.,który jest własnością wladz miejskich i miał być przeznaczony na ..
a cho....nie wiem co oni kombinują ..,pewnie znowu machlojki..ale ktoś ma zakusy na komin z czekolady..miałam w tej sprawie tel...cicho oznajmiła In-cogito...no dobra ….macie 24 godz....
najważniejszy jest ten gang suchej karmy dla kotów...weźcie do pomocy detektyw Figlarkę..ale ..ale..ona gdzieś znikała komisarzu....jak znikła....a pegeery..?
po co ja wam pegeery kupiłam?!
- Kupiłam?! Pani Komisarz, niech się Pani nie kompromituje. Wszak wszyscy wiedzą, że nikt tego podupadłego paskudztwa nie chciał, nawet za dopłatą! A niech sobie Pani weźmie te pegeery…. i ludzi tam żyjących też! – rzuciła jednym tchem wściekła In_coqnito
- Po co te nerwy? – pojednawczo zaczęła komisarz Oxana.
- A jak ja mam być spokojna? Jak? Figlarkę gdzieś posiało, nikogo w zastępstwie, to co, mam się rozdwoić? – irytowała się In_coqnito.
- Spokojnie, detektywie, spokojnie! – łagodziła napięcie Oxana. – Chcesz, to przeczytam Ci wiersz, który przed chwilą napisałam.
-No nie, ja chyba zwariuję! Poezji się Pani w takiej chwili zachciewa? Niech Pani zejdzie z tych obłoków! Nie, to ja już lecę szukać tej Figlarki! Odmeldowuję się – krzyknęła w drzwiach, których trzaśnięcie postawiło komisarz Oxanę na nogi.
- Gdzie jest moje cygaro? Gdzie to cygaro? – głośno pytała, przerzucając nerwowo stertę papierów.

tessa

---------------------------------WSTĘP

Wyrwał Cogito kurce piórko,
Wziął plik kartek, siadł za biurko.
Szybko jakiś tekst wymyślił,
Kilka słówek piórkiem skreślił,
Wszedł w Cegielnie z arkuszem,
Który to był scenariuszem.
Chwilka! ...Uciszona wrzawa.
I zaczyna się zabawa... (Nefriti)

------------------------------- Gang faxesa i cogito

Zmierzchało już. Wiatr i zapadający zmrok oraz nadciągająca burza sprawiały, że dom, którego zarys majaczał pośród drzew sprawiały posępne wrażenie. (cogito)
Cóż się dziwić? Wyrastająca z ziemi kurza stopa wystraszyłaby największego chojraka, a co dopiero 6-letnią Małgosię, która - mimo deszczu i zapadających ciemności - już miała zawrócić, gdyby nie ten wzbudzający zaufanie komin... z czekolady... (Aśka)
- Czekolada na dachu? Pachnie czekoladą, wygląda jak czekolada, tylko skąd się ona tam wzięła? - pomyślała Małgosia i szybko sięgnęła po swój telefon komórkowy
- Czy to in-coqnito? - spytała po chwili
- A kto pyta? - usłyszała
- Jaki z ciebie detektyw, in-cognito, skoro nie wiesz kim jestem? - zaśmiała się szyderczo Małgosia. (in_coqnito)

z zamyslenia wyrwał Ic_cognito dopiero dźwięk telefonu głos posterunkowego Zdzisława.Szefowa Cie wzywa.....In_ca..wchodząc do biura komisarz Oxanny zobaczyła tylko stertę papierów.mam dość!..usłyszała dobiegający donosny glos..nie dość ze burmistrz mnie naciska.to jeszcze rada miasta.Najgorsza jest ta radna Cegla kto jej dal mandat powinna dostać za jazde po pijaku !
In_ca spokojniee czakala na to aż minie ten wybuch złości...
detektywie..zaczęła komisarz Oxanna...musicie coś z tym zrobić...jakiś gang..ukradł cala karmę dla kotów z okolicznych sklepow..
podejrzany jakiś Fax es i Cogito....na dodatek na peryferiach miasta..wiecie ten opuszczony dom.,który jest własnością wladz miejskich i miał być przeznaczony na ..
a cho....nie wiem co oni kombinują ..,pewnie znowu machlojki..ale ktoś ma zakusy na komin z czekolady..miałam w tej sprawie tel...cicho oznajmiła In-cogito...no dobra ….macie 24 godz....
najważniejszy jest ten gang suchej karmy dla kotów...weźcie do pomocy detektyw Figlarkę..ale ..ale..ona gdzieś znikała komisarzu....jak znikła....a pegeery..?
po co ja wam pegeery kupiłam?! (cogito)
- Kupiłam?! Pani Komisarz, niech się Pani nie kompromituje. Wszak wszyscy wiedzą, że nikt tego podupadłego paskudztwa nie chciał, nawet za dopłatą! A niech sobie Pani weźmie te pegeery…. i ludzi tam żyjących też! – rzuciła jednym tchem wściekła In_coqnito
- Po co te nerwy? – pojednawczo zaczęła komisarz Oxana.
- A jak ja mam być spokojna? Jak? Figlarkę gdzieś posiało, nikogo w zastępstwie, to co, mam się rozdwoić? – irytowała się In_coqnito.
- Spokojnie, detektywie, spokojnie! – łagodziła napięcie Oxana. – Chcesz, to przeczytam Ci wiersz, który przed chwilą napisałam.
-No nie, ja chyba zwariuję! Poezji się Pani w takiej chwili zachciewa? Niech Pani zejdzie z tych obłoków! Nie, to ja już lecę szukać tej Figlarki! Odmeldowuję się – krzyknęła w drzwiach, których trzaśnięcie postawiło komisarz Oxanę na nogi.
- Gdzie jest moje cygaro? Gdzie to cygaro? – głośno pytała, przerzucając nerwowo stertę papierów. (in_coqnito)
Tymczasem faxes i cogito spotkali się w jednym z przyległych do komisariatu zabudowań.
- Witaj cogito! - mówi faxes - Czy już zastanowiłeś się nad tym, w jaki sposób rozdysponujemy ten przydział suchej karmy dla kotów? Może weżniemy do pomocy Aśkę? Ona taka przebiegła, wszędzie się wkręci, to pomoże nam przefiltrować do Kropelki. Ona przemaluje całą sytuację, bo detektyw in-cognito depcze nam po piętach.
- Wiesz co faxes, masz rację. Idźmy z nią pogadać. (tessa)

in_coqnito

WSTĘP

Wyrwał Cogito kurce piórko,
Wziął plik kartek, siadł za biurko.
Szybko jakiś tekst wymyślił,
Kilka słówek piórkiem skreślił,
Wszedł w Cegielnie z arkuszem,
Który to był scenariuszem.
Chwilka! ...Uciszona wrzawa.
I zaczyna się zabawa... (Nefriti)

------------------------------- Gang faxesa i cogito

Zmierzchało już. Wiatr i zapadający zmrok oraz nadciągająca burza sprawiały, że dom, którego zarys majaczał pośród drzew sprawiały posępne wrażenie. (cogito)
Cóż się dziwić? Wyrastająca z ziemi kurza stopa wystraszyłaby największego chojraka, a co dopiero 6-letnią Małgosię, która - mimo deszczu i zapadających ciemności - już miała zawrócić, gdyby nie ten wzbudzający zaufanie komin... z czekolady... (Aśka)
- Czekolada na dachu? Pachnie czekoladą, wygląda jak czekolada, tylko skąd się ona tam wzięła? - pomyślała Małgosia i szybko sięgnęła po swój telefon komórkowy
- Czy to in-coqnito? - spytała po chwili
- A kto pyta? - usłyszała
- Jaki z ciebie detektyw, in-cognito, skoro nie wiesz kim jestem? - zaśmiała się szyderczo Małgosia. (in_coqnito)

z zamyslenia wyrwał Ic_cognito dopiero dźwięk telefonu głos posterunkowego Zdzisława.Szefowa Cie wzywa.....In_ca..wchodząc do biura komisarz Oxanny zobaczyła tylko stertę papierów.mam dość!..usłyszała dobiegający donosny glos..nie dość ze burmistrz mnie naciska.to jeszcze rada miasta.Najgorsza jest ta radna Cegla kto jej dal mandat powinna dostać za jazde po pijaku !
In_ca spokojniee czakala na to aż minie ten wybuch złości...
detektywie..zaczęła komisarz Oxanna...musicie coś z tym zrobić...jakiś gang..ukradł cala karmę dla kotów z okolicznych sklepow..
podejrzany jakiś Fax es i Cogito....na dodatek na peryferiach miasta..wiecie ten opuszczony dom.,który jest własnością wladz miejskich i miał być przeznaczony na ..
a cho....nie wiem co oni kombinują ..,pewnie znowu machlojki..ale ktoś ma zakusy na komin z czekolady..miałam w tej sprawie tel...cicho oznajmiła In-cogito...no dobra ….macie 24 godz....
najważniejszy jest ten gang suchej karmy dla kotów...weźcie do pomocy detektyw Figlarkę..ale ..ale..ona gdzieś znikała komisarzu....jak znikła....a pegeery..?
po co ja wam pegeery kupiłam?! (cogito)
- Kupiłam?! Pani Komisarz, niech się Pani nie kompromituje. Wszak wszyscy wiedzą, że nikt tego podupadłego paskudztwa nie chciał, nawet za dopłatą! A niech sobie Pani weźmie te pegeery…. i ludzi tam żyjących też! – rzuciła jednym tchem wściekła In_coqnito
- Po co te nerwy? – pojednawczo zaczęła komisarz Oxana.
- A jak ja mam być spokojna? Jak? Figlarkę gdzieś posiało, nikogo w zastępstwie, to co, mam się rozdwoić? – irytowała się In_coqnito.
- Spokojnie, detektywie, spokojnie! – łagodziła napięcie Oxana. – Chcesz, to przeczytam Ci wiersz, który przed chwilą napisałam.
-No nie, ja chyba zwariuję! Poezji się Pani w takiej chwili zachciewa? Niech Pani zejdzie z tych obłoków! Nie, to ja już lecę szukać tej Figlarki! Odmeldowuję się – krzyknęła w drzwiach, których trzaśnięcie postawiło komisarz Oxanę na nogi.
- Gdzie jest moje cygaro? Gdzie to cygaro? – głośno pytała, przerzucając nerwowo stertę papierów. (in_coqnito)
Tymczasem faxes i cogito spotkali się w jednym z przyległych do komisariatu zabudowań.
- Witaj cogito! - mówi faxes - Czy już zastanowiłeś się nad tym, w jaki sposób rozdysponujemy ten przydział suchej karmy dla kotów? Może weżniemy do pomocy Aśkę? Ona taka przebiegła, wszędzie się wkręci, to pomoże nam przefiltrować do Kropelki.
- Wiesz co faxes, masz rację. Idźmy z nią pogadać. (tessa)
- Chłopcy, z nieba mi spadliście! Właśnie lecę na próbę chóru i dostałam przed chwilą wiadomość, że zachorował mój solista. Cogito, Ty tak cienko śpiewasz, zastąpisz go, co? – spytała, z ciepłym uśmiechem na twarzy, Asia.
- Dziewczyno, aleś wymyśliła! My do Ciebie z interesem niecierpiącym zwłoki. Po piętach depcze nam ta paskudna In_coqnito, musisz nas ratować! – wykrzyknęli dyszkantem Cogito z Faxesem.
- Oj, chłopaki, coście znowu wykombinowali? – ostrożne spytała Asia.
- Złociutka, w Tobie jedyna nadzieja, ratuj! Zawołaj tych swoich śpiewaków, niech każdy weźmie po worku karmy i zaniesie do domu. Tylko ani słowa nikomu, słyszysz?! Ani mru mru!
- Nawet Nefriti? Ale, ale… jakiej karmy? O czym Wy gadacie? Skubnęliście komuś jedzenie?
A o przykazaniu „Nie kradnij” nie słyszeliście?
- Ale trujesz! A skoro o przykazaniach mowa, to nie wiesz, że najważniejsze jest przykazanie miłości bliźniego? Nie bądź więc „wiśnia”, tylko ratuj bliźnich!
- A u Tessy byliście? Przecież Ona ma czarodziejską różdżkę! Tak, Ona może Was uratować.
Kochani, wybaczcie, ale ja nie mogę! Rozumiecie, prawda?
Po Aśce został tylko kurz, a dwaj amatorzy karmy stali jak niepyszni.(I_co) i nic Very Happy

c.d.n.

tessa

---------------------------------WSTĘP

Wyrwał Cogito kurce piórko,
Wziął plik kartek, siadł za biurko.
Szybko jakiś tekst wymyślił,
Kilka słówek piórkiem skreślił,
Wszedł w Cegielnie z arkuszem,
Który to był scenariuszem.
Chwilka! ...Uciszona wrzawa.
I zaczyna się zabawa... (Nefriti)

------------------------------- Gang faxesa i cogito

Zmierzchało już. Wiatr i zapadający zmrok oraz nadciągająca burza sprawiały, że dom, którego zarys majaczał pośród drzew sprawiały posępne wrażenie. (cogito)
Cóż się dziwić? Wyrastająca z ziemi kurza stopa wystraszyłaby największego chojraka, a co dopiero 6-letnią Małgosię, która - mimo deszczu i zapadających ciemności - już miała zawrócić, gdyby nie ten wzbudzający zaufanie komin... z czekolady... (Aśka)
- Czekolada na dachu? Pachnie czekoladą, wygląda jak czekolada, tylko skąd się ona tam wzięła? - pomyślała Małgosia i szybko sięgnęła po swój telefon komórkowy
- Czy to in-coqnito? - spytała po chwili
- A kto pyta? - usłyszała
- Jaki z ciebie detektyw, in-cognito, skoro nie wiesz kim jestem? - zaśmiała się szyderczo Małgosia. (in_coqnito)

z zamyslenia wyrwał Ic_cognito dopiero dźwięk telefonu głos posterunkowego Zdzisława.Szefowa Cie wzywa.....In_ca..wchodząc do biura komisarz Oxanny zobaczyła tylko stertę papierów.mam dość!..usłyszała dobiegający donosny glos..nie dość ze burmistrz mnie naciska.to jeszcze rada miasta.Najgorsza jest ta radna Cegla kto jej dal mandat powinna dostać za jazde po pijaku !
In_ca spokojniee czakala na to aż minie ten wybuch złości...
detektywie..zaczęła komisarz Oxanna...musicie coś z tym zrobić...jakiś gang..ukradł cala karmę dla kotów z okolicznych sklepow..
podejrzany jakiś Fax es i Cogito....na dodatek na peryferiach miasta..wiecie ten opuszczony dom.,który jest własnością wladz miejskich i miał być przeznaczony na ..
a cho....nie wiem co oni kombinują ..,pewnie znowu machlojki..ale ktoś ma zakusy na komin z czekolady..miałam w tej sprawie tel...cicho oznajmiła In-cogito...no dobra ….macie 24 godz....
najważniejszy jest ten gang suchej karmy dla kotów...weźcie do pomocy detektyw Figlarkę..ale ..ale..ona gdzieś znikała komisarzu....jak znikła....a pegeery..?
po co ja wam pegeery kupiłam?! (cogito)
- Kupiłam?! Pani Komisarz, niech się Pani nie kompromituje. Wszak wszyscy wiedzą, że nikt tego podupadłego paskudztwa nie chciał, nawet za dopłatą! A niech sobie Pani weźmie te pegeery…. i ludzi tam żyjących też! – rzuciła jednym tchem wściekła In_coqnito
- Po co te nerwy? – pojednawczo zaczęła komisarz Oxana.
- A jak ja mam być spokojna? Jak? Figlarkę gdzieś posiało, nikogo w zastępstwie, to co, mam się rozdwoić? – irytowała się In_coqnito.
- Spokojnie, detektywie, spokojnie! – łagodziła napięcie Oxana. – Chcesz, to przeczytam Ci wiersz, który przed chwilą napisałam.
-No nie, ja chyba zwariuję! Poezji się Pani w takiej chwili zachciewa? Niech Pani zejdzie z tych obłoków! Nie, to ja już lecę szukać tej Figlarki! Odmeldowuję się – krzyknęła w drzwiach, których trzaśnięcie postawiło komisarz Oxanę na nogi.
- Gdzie jest moje cygaro? Gdzie to cygaro? – głośno pytała, przerzucając nerwowo stertę papierów. (in_coqnito)
Tymczasem Faxes i Cogito spotkali się w jednym z przyległych do komisariatu zabudowań.
- Witaj cogito! - mówi Faxes - Czy już zastanowiłeś się nad tym, w jaki sposób rozdysponujemy ten przydział suchej karmy dla kotów? Może weżniemy do pomocy Aśkę? Ona taka przebiegła, wszędzie się wkręci, to pomoże nam przefiltrować do Kropelki. Ona przemaluje cała sytucję, bo detektyw In_cognito depcze nam po piętach.
- Wiesz co Faxes, masz rację. Idzmy z nią pogadać. (tessa)
- Chłopcy, z nieba mi spadliście! Właśnie lecę na próbę chóru i dostałam przed chwilą wiadomość, że zachorował mój solista. Cogito, Ty tak cienko śpiewasz, zastąpisz go, co? – spytała, z ciepłym uśmiechem na twarzy, Asia.
- Dziewczyno, aleś wymyśliła! My do Ciebie z interesem niecierpiącym zwłoki. Po piętach depcze nam ta paskudna In_coqnito, musisz nas ratować! – wykrzyknęli dyszkantem Cogito z Faxesem.
- Oj, chłopaki, coście znowu wykombinowali? – ostrożne spytała Asia.
- Złociutka, w Tobie jedyna nadzieja, ratuj! Zawołaj tych swoich śpiewaków, niech każdy weźmie po worku karmy i zaniesie do domu. Tylko ani słowa nikomu, słyszysz?! Ani mru mru!
- Nawet Nefriti? Ale, ale… jakiej karmy? O czym Wy gadacie? Skubnęliście komuś jedzenie?
A o przykazaniu „Nie kradnij” nie słyszeliście?
- Ale trujesz! A skoro o przykazaniach mowa, to nie wiesz, że najważniejsze jest przykazanie miłości bliźniego? Nie bądź więc „wiśnia”, tylko ratuj bliźnich!
- A u Tessy byliście? Przecież Ona ma czarodziejską różdżkę! Tak, Ona może Was uratować.
Kochani, wybaczcie, ale ja nie mogę! Rozumiecie, prawda?
Po Aśce został tylko kurz, a dwaj amatorzy karmy stali jak niepyszni.(I_co) i nic Very Happy c.d.n.
- I co teraz mamy zrobić? - pyta się Cogito. Aśka nam odmówiła. Choć fajna z niej dziewczyna, to sianem się wykręciła.
- Wiesz co Cogito, ona coś wspominała o Tessie. Może do niej zapukamy?
- Ale ja nie znam jej adresu - mówi Cogito. Po chwili zastanowienia: wiesz co Faxes słyszałem, że Komarius zna ją bliżej.
- Faxes zapalił papierosa i odruchowo wsadził rękę do kieszeni. Nagle coś w niej poczuł. Poczekaj, coś mam. Wyjmuje rękę wraz z kartką papieru. Przygląda się jej i widzi adres Komariusa. Hura, wcale o tym zapomniałem, że wsadziłem ją do kieszeni. Ale on daleko mieszka. Masz drobne to podjedziemy do niego autobusem.
- Nie ma problemu - mówi Cogito. Fruniemy na przejażdżkę. Może on nam pomoże. (tessa)

in_coqnito

---------------------------------WSTĘP

Wyrwał Cogito kurce piórko,
Wziął plik kartek, siadł za biurko.
Szybko jakiś tekst wymyślił,
Kilka słówek piórkiem skreślił,
Wszedł w Cegielnie z arkuszem,
Który to był scenariuszem.
Chwilka! ...Uciszona wrzawa.
I zaczyna się zabawa... (Nefriti)

------------------------------- Gang faxesa i cogito

Zmierzchało już. Wiatr i zapadający zmrok oraz nadciągająca burza sprawiały, że dom, którego zarys majaczał pośród drzew sprawiały posępne wrażenie. (cogito)
Cóż się dziwić? Wyrastająca z ziemi kurza stopa wystraszyłaby największego chojraka, a co dopiero 6-letnią Małgosię, która - mimo deszczu i zapadających ciemności - już miała zawrócić, gdyby nie ten wzbudzający zaufanie komin... z czekolady... (Aśka)
- Czekolada na dachu? Pachnie czekoladą, wygląda jak czekolada, tylko skąd się ona tam wzięła? - pomyślała Małgosia i szybko sięgnęła po swój telefon komórkowy
- Czy to in-coqnito? - spytała po chwili
- A kto pyta? - usłyszała
- Jaki z ciebie detektyw, in-cognito, skoro nie wiesz kim jestem? - zaśmiała się szyderczo Małgosia. (in_coqnito)

z zamyslenia wyrwał Ic_cognito dopiero dźwięk telefonu głos posterunkowego Zdzisława.Szefowa Cie wzywa.....In_ca..wchodząc do biura komisarz Oxanny zobaczyła tylko stertę papierów.mam dość!..usłyszała dobiegający donosny glos..nie dość ze burmistrz mnie naciska.to jeszcze rada miasta.Najgorsza jest ta radna Cegla kto jej dal mandat powinna dostać za jazde po pijaku !
In_ca spokojniee czakala na to aż minie ten wybuch złości...
detektywie..zaczęła komisarz Oxanna...musicie coś z tym zrobić...jakiś gang..ukradł cala karmę dla kotów z okolicznych sklepow..
podejrzany jakiś Fax es i Cogito....na dodatek na peryferiach miasta..wiecie ten opuszczony dom.,który jest własnością wladz miejskich i miał być przeznaczony na ..
a cho....nie wiem co oni kombinują ..,pewnie znowu machlojki..ale ktoś ma zakusy na komin z czekolady..miałam w tej sprawie tel...cicho oznajmiła In-cogito...no dobra ….macie 24 godz....
najważniejszy jest ten gang suchej karmy dla kotów...weźcie do pomocy detektyw Figlarkę..ale ..ale..ona gdzieś znikała komisarzu....jak znikła....a pegeery..?
po co ja wam pegeery kupiłam?! (cogito)
- Kupiłam?! Pani Komisarz, niech się Pani nie kompromituje. Wszak wszyscy wiedzą, że nikt tego podupadłego paskudztwa nie chciał, nawet za dopłatą! A niech sobie Pani weźmie te pegeery…. i ludzi tam żyjących też! – rzuciła jednym tchem wściekła In_coqnito
- Po co te nerwy? – pojednawczo zaczęła komisarz Oxana.
- A jak ja mam być spokojna? Jak? Figlarkę gdzieś posiało, nikogo w zastępstwie, to co, mam się rozdwoić? – irytowała się In_coqnito.
- Spokojnie, detektywie, spokojnie! – łagodziła napięcie Oxana. – Chcesz, to przeczytam Ci wiersz, który przed chwilą napisałam.
-No nie, ja chyba zwariuję! Poezji się Pani w takiej chwili zachciewa? Niech Pani zejdzie z tych obłoków! Nie, to ja już lecę szukać tej Figlarki! Odmeldowuję się – krzyknęła w drzwiach, których trzaśnięcie postawiło komisarz Oxanę na nogi.
- Gdzie jest moje cygaro? Gdzie to cygaro? – głośno pytała, przerzucając nerwowo stertę papierów. (in_coqnito)
Tymczasem faxes i cogito spotkali się w jednym z przyległych do komisariatu zabudowań.
- Witaj cogito! - mówi faxes - Czy już zastanowiłeś się nad tym, w jaki sposób rozdysponujemy ten przydział suchej karmy dla kotów? Może weżniemy do pomocy Aśkę? Ona taka przebiegła, wszędzie się wkręci, to pomoże nam przefiltrować do Kropelki. Ona przemaluje cała sytucję, bo detektyw in_cognito depcze nam po piętach.
- Wiesz co faxes, masz rację. Idzmy z nią pogadać. (tessa)
- Chłopcy, z nieba mi spadliście! Właśnie lecę na próbę chóru i dostałam przed chwilą wiadomość, że zachorował mój solista. Cogito, Ty tak cienko śpiewasz, zastąpisz go, co? – spytała, z ciepłym uśmiechem na twarzy, Asia.
- Dziewczyno, aleś wymyśliła! My do Ciebie z interesem niecierpiącym zwłoki. Po piętach depcze nam ta paskudna In_coqnito, musisz nas ratować! – wykrzyknęli dyszkantem Cogito z Faxesem.
- Oj, chłopaki, coście znowu wykombinowali? – ostrożnie spytała Asia.
- Złociutka, w Tobie jedyna nadzieja, ratuj! Zawołaj tych swoich śpiewaków, niech każdy weźmie po worku karmy i zaniesie do domu. Tylko ani słowa nikomu, słyszysz?! Ani mru mru!
- Nawet Nefriti? Ale, ale… jakiej karmy? O czym Wy gadacie? Skubnęliście komuś jedzenie?
A o przykazaniu „Nie kradnij” nie słyszeliście?
- Ale trujesz! A skoro o przykazaniach mowa, to nie wiesz, że najważniejsze jest przykazanie miłości bliźniego? Nie bądź więc „wiśnia”, tylko ratuj bliźnich!
- A u Tessy byliście? Przecież Ona ma czarodziejską różdżkę! Tak, Ona może Was uratować.
Kochani, wybaczcie, ale ja nie mogę! Rozumiecie, prawda?
Po Aśce został tylko kurz, a dwaj amatorzy karmy stali jak niepyszni.(I_co) i nic Very Happy c.d.n.
- I co teraz mamy zrobić? - pyta się cogito. Aśka nam odmówiła. Choć fajna z niej dziewczyna, to sianem się wykręciła.
- Wiesz co cogito, ona coś wspominała o tessie. Może do niej zapukamy?
- Ale ja nie znam jej adresu - mówi cogito. Po chwili zastanowienia: wiesz co faxes słyszałem, że komarius zna ją bliżej.
- faxes zapalił papierosa i odruchowo wsadził rękę do kieszeni. Nagle coś w niej poczuł. Poczekaj, coś mam. Wyjmuje rękę wraz z kartką papieru. Przygląda się jej i widzi adres komariusa. Hura, wcale o tym zapomniałem, że wsadziłem ją do kieszeni. Ale on daleko mieszka. Masz drobne to podjedziemy do niego autobusem.
- Nie ma problemu - mówi cogito. Fruniemy na przejażdżkę. Może on nam pomoże. (tessa)
- Zaraz, zaraz… autobusem? Komarius we Francji mieszka! To szybciej będzie polecieć. A francuski znasz? No, właśnie, tak myślałem, że nie znasz! – kpiąco odpowiedział Faxes.
- No to co robimy? Mamy dać się złapać?
- A coś Ty taki w gorącej wodzie kąpany. Mam! – wykrzyknął Cogito – Wiem, co zrobimy!
- No co?, no co? – niecierpliwił się Faxes
- Nastraszymy Cegłę, że ciepły stołek pójdzie Jej koło nosa, jeśli zaraz nie da nam adresu Tessy. Wiesz, że Ona w swej bazie danych ma namiary na każdego?
- Że też o tym wcześniej nie pomyślałem?! No to ruszamy!
Po chwili siedzieli już wygodnie w autobusie i jechali w kierunku Łodzi. Zapomnieli tylko w tym pośpiechu, że Cegła akurat bawi w Kostrzynie. Bezbłędnie trafili pod dom (wszak nie raz widzieli go na zdjęciach), zadzwonili do drzwi, w których stanął zaspany brodacz.
- A Panowie do kogo? Do Jakiej znowu Cegły? Czy Panowie coś dzisiaj pili? Chyba zadzwonię na policję – dodał Brodacz wycofując się w głąb przedpokoju.
- Nie, nie, tylko nie policja, p..sze Pana, tylko nie to! – wrzasnął przerażony Cogito.
Za chwilę już byli na dworcu autobusowym. W kieszeni pustka, w żołądkach burczy, słowem tragedia. Ale od czego głowa?!
- Cogito, jedziemy do Waldusia, On gdzieś tutaj mieszka. Swój chłop, to na pewno pomoże.
- Do Waldusia? A widziałeś Go? To Cegielniany Pudzian! A jak Mu się nie spodobamy? Wolałbym nie mieć kontaktu z Jego łapą! (In_co)

cogito13 · Gość

---------------------------------WSTĘP

Wyrwał Cogito kurce piórko,
Wziął plik kartek, siadł za biurko.
Szybko jakiś tekst wymyślił,
Kilka słówek piórkiem skreślił,
Wszedł w Cegielnie z arkuszem,
Który to był scenariuszem.
Chwilka! ...Uciszona wrzawa.
I zaczyna się zabawa... (Nefriti)

------------------------------- Gang faxesa i cogito

Zmierzchało już. Wiatr i zapadający zmrok oraz nadciągająca burza sprawiały, że dom, którego zarys majaczał pośród drzew sprawiały posępne wrażenie. (cogito)
Cóż się dziwić? Wyrastająca z ziemi kurza stopa wystraszyłaby największego chojraka, a co dopiero 6-letnią Małgosię, która - mimo deszczu i zapadających ciemności - już miała zawrócić, gdyby nie ten wzbudzający zaufanie komin... z czekolady... (Aśka)
- Czekolada na dachu? Pachnie czekoladą, wygląda jak czekolada, tylko skąd się ona tam wzięła? - pomyślała Małgosia i szybko sięgnęła po swój telefon komórkowy
- Czy to in-coqnito? - spytała po chwili
- A kto pyta? - usłyszała
- Jaki z ciebie detektyw, in-cognito, skoro nie wiesz kim jestem? - zaśmiała się szyderczo Małgosia. (in_coqnito)

z zamyslenia wyrwał Ic_cognito dopiero dźwięk telefonu głos posterunkowego Zdzisława.Szefowa Cie wzywa.....In_ca..wchodząc do biura komisarz Oxanny zobaczyła tylko stertę papierów.mam dość!..usłyszała dobiegający donosny glos..nie dość ze burmistrz mnie naciska.to jeszcze rada miasta.Najgorsza jest ta radna Cegla kto jej dal mandat powinna dostać za jazde po pijaku !
In_ca spokojniee czakala na to aż minie ten wybuch złości...
detektywie..zaczęła komisarz Oxanna...musicie coś z tym zrobić...jakiś gang..ukradł cala karmę dla kotów z okolicznych sklepow..
podejrzany jakiś Fax es i Cogito....na dodatek na peryferiach miasta..wiecie ten opuszczony dom.,który jest własnością wladz miejskich i miał być przeznaczony na ..
a cho....nie wiem co oni kombinują ..,pewnie znowu machlojki..ale ktoś ma zakusy na komin z czekolady..miałam w tej sprawie tel...cicho oznajmiła In-cogito...no dobra ….macie 24 godz....
najważniejszy jest ten gang suchej karmy dla kotów...weźcie do pomocy detektyw Figlarkę..ale ..ale..ona gdzieś znikała komisarzu....jak znikła....a pegeery..?
po co ja wam pegeery kupiłam?! (cogito)
- Kupiłam?! Pani Komisarz, niech się Pani nie kompromituje. Wszak wszyscy wiedzą, że nikt tego podupadłego paskudztwa nie chciał, nawet za dopłatą! A niech sobie Pani weźmie te pegeery…. i ludzi tam żyjących też! – rzuciła jednym tchem wściekła In_coqnito
- Po co te nerwy? – pojednawczo zaczęła komisarz Oxana.
- A jak ja mam być spokojna? Jak? Figlarkę gdzieś posiało, nikogo w zastępstwie, to co, mam się rozdwoić? – irytowała się In_coqnito.
- Spokojnie, detektywie, spokojnie! – łagodziła napięcie Oxana. – Chcesz, to przeczytam Ci wiersz, który przed chwilą napisałam.
-No nie, ja chyba zwariuję! Poezji się Pani w takiej chwili zachciewa? Niech Pani zejdzie z tych obłoków! Nie, to ja już lecę szukać tej Figlarki! Odmeldowuję się – krzyknęła w drzwiach, których trzaśnięcie postawiło komisarz Oxanę na nogi.
- Gdzie jest moje cygaro? Gdzie to cygaro? – głośno pytała, przerzucając nerwowo stertę papierów. (in_coqnito)
Tymczasem faxes i cogito spotkali się w jednym z przyległych do komisariatu zabudowań.
- Witaj cogito! - mówi faxes - Czy już zastanowiłeś się nad tym, w jaki sposób rozdysponujemy ten przydział suchej karmy dla kotów? Może weżniemy do pomocy Aśkę? Ona taka przebiegła, wszędzie się wkręci, to pomoże nam przefiltrować do Kropelki. Ona przemaluje cała sytucję, bo detektyw in_cognito depcze nam po piętach.
- Wiesz co faxes, masz rację. Idzmy z nią pogadać. (tessa)
- Chłopcy, z nieba mi spadliście! Właśnie lecę na próbę chóru i dostałam przed chwilą wiadomość, że zachorował mój solista. Cogito, Ty tak cienko śpiewasz, zastąpisz go, co? – spytała, z ciepłym uśmiechem na twarzy, Asia.
- Dziewczyno, aleś wymyśliła! My do Ciebie z interesem niecierpiącym zwłoki. Po piętach depcze nam ta paskudna In_coqnito, musisz nas ratować! – wykrzyknęli dyszkantem Cogito z Faxesem.
- Oj, chłopaki, coście znowu wykombinowali? – ostrożnie spytała Asia.
- Złociutka, w Tobie jedyna nadzieja, ratuj! Zawołaj tych swoich śpiewaków, niech każdy weźmie po worku karmy i zaniesie do domu. Tylko ani słowa nikomu, słyszysz?! Ani mru mru!
- Nawet Nefriti? Ale, ale… jakiej karmy? O czym Wy gadacie? Skubnęliście komuś jedzenie?
A o przykazaniu „Nie kradnij” nie słyszeliście?
- Ale trujesz! A skoro o przykazaniach mowa, to nie wiesz, że najważniejsze jest przykazanie miłości bliźniego? Nie bądź więc „wiśnia”, tylko ratuj bliźnich!
- A u Tessy byliście? Przecież Ona ma czarodziejską różdżkę! Tak, Ona może Was uratować.
Kochani, wybaczcie, ale ja nie mogę! Rozumiecie, prawda?
Po Aśce został tylko kurz, a dwaj amatorzy karmy stali jak niepyszni.(I_co) i nic Very Happy c.d.n.
- I co teraz mamy zrobić? - pyta się cogito. Aśka nam odmówiła. Choć fajna z niej dziewczyna, to sianem się wykręciła.
- Wiesz co cogito, ona coś wspominała o tessie. Może do niej zapukamy?
- Ale ja nie znam jej adresu - mówi cogito. Po chwili zastanowienia: wiesz co faxes słyszałem, że komarius zna ją bliżej.
- faxes zapalił papierosa i odruchowo wsadził rękę do kieszeni. Nagle coś w niej poczuł. Poczekaj, coś mam. Wyjmuje rękę wraz z kartką papieru. Przygląda się jej i widzi adres komariusa. Hura, wcale o tym zapomniałem, że wsadziłem ją do kieszeni. Ale on daleko mieszka. Masz drobne to podjedziemy do niego autobusem.
- Nie ma problemu - mówi cogito. Fruniemy na przejażdżkę. Może on nam pomoże. (tessa)
- Zaraz, zaraz… autobusem? Komarius we Francji mieszka! To szybciej będzie polecieć. A francuski znasz? No, właśnie, tak myślałem, że nie znasz! – kpiąco odpowiedział Faxes.
- No to co robimy? Mamy dać się złapać?
- A coś Ty taki w gorącej wodzie kąpany. Mam! – wykrzyknął Cogito – Wiem, co zrobimy!
- No co?, no co? – niecierpliwił się Faxes
- Nastraszymy Cegłę, że ciepły stołek pójdzie Jej koło nosa, jeśli zaraz nie da nam adresu Tessy. Wiesz, że Ona w swej bazie danych ma namiary na każdego?
- Że też o tym wcześniej nie pomyślałem?! No to ruszamy!
Po chwili siedzieli już wygodnie w autobusie i jechali w kierunku Łodzi. Zapomnieli tylko w tym pośpiechu, że Cegła akurat bawi w Kostrzynie. Bezbłędnie trafili pod dom (wszak nie raz widzieli go na zdjęciach), zadzwonili do drzwi, w których stanął zaspany brodacz.
- A Panowie do kogo? Do Jakiej znowu Cegły? Czy Panowie coś dzisiaj pili? Chyba zadzwonię na policję – dodał Brodacz wycofując się w głąb przedpokoju.
- Nie, nie, tylko nie policja, p..sze Pana, tylko nie to! – wrzasnął przerażony Cogito.
Za chwilę już byli na dworcu autobusowym. W kieszeni pustka, w żołądkach burczy, słowem tragedia. Ale od czego głowa?!
- Cogito, jedziemy do Waldusia, On gdzieś tutaj mieszka. Swój chłop, to na pewno pomoże.
- Do Waldusia? A widziałeś Go? To Cegielniany Pudzian! A jak Mu się nie spodobamy? Wolałbym nie mieć kontaktu z Jego łapą! (In_co)

Cegła tymczasem siedząc w salonie podziwiała swój ostatni nabytek...obraz,który dostała od wątpliwej reputacji człowieka zwanego Gruz vel Jesienny..-trzeba przyznać ,ze ma gust...obraz jest znanej malarki Mamby. Wrocily wspomnienia....Cegła z rozrzewnieniem przypomniała sobie jak razem z Mamba włóczyły się po klubach,gdzie w otoczeniu dymu z papierosów słuchały muzyki,wierszy...wspomnienia przywołały tez wspólne plenery ,wernisaże na ,które razem z Mamba jeździły.
Cegła miała szanse zostać uznana artystka,ale ciemne interesy z Gruzem przekreśliły jej karierę.
Jeszcze teraz szlag ja trafia na myśl,ze omal nie wpadła na fałszerstwie na które zgodziła się za namowa tego czarusia.
Zawsze nienaganne maniery,niezłe ubrany. Gruz budził zaufanie.
Cegła wiedziała jednak, ze to tylko pozory. Ze Gruz jest bardzo przebiegły i bezwzględny
-a co tam..pomyślała.
Mamba maluje ,a u mnie wiszą jej dzieła...
ostatni obraz zatytułowany „abstrakcja z dziewczynka w tle...”pasował do wystroju wnetrza.pzreszla się wolnym krokiem po salonie. Cieplo i blask bijący od kominka budziły mila atmosfere. Jakos sobie radze w życiu-pomyslala....
okazały dom na przedmieściach budził zaciekawienie...
szeroki podjazd,kuta z żelaza brama...
-a co mi tam.
Martwiło ja tylko ze Gruz nie dal jej ot tak prezentu....
poparcie jakiego udzieliła żeby mógł kupić ta opuszczona posiadlosc to zaledwie początek..
Tego była pewna.(cogito)

cogito13 · Gość

podobienstwo do osob w opowiadniu przypadkowe.
zarzuty sa tylko fikcja literacka.... Smile

))

tessa

---------------------------------WSTĘP

Wyrwał Cogito kurce piórko,
Wziął plik kartek, siadł za biurko.
Szybko jakiś tekst wymyślił,
Kilka słówek piórkiem skreślił,
Wszedł w Cegielnie z arkuszem,
Który to był scenariuszem.
Chwilka! ...Uciszona wrzawa.
I zaczyna się zabawa... (Nefriti)

------------------------------- Gang Faxesa i Cogito

Zmierzchało już. Wiatr i zapadający zmrok oraz nadciągająca burza sprawiały, że dom, którego zarys majaczał pośród drzew sprawiały posępne wrażenie. (cogito)
Cóż się dziwić? Wyrastająca z ziemi kurza stopa wystraszyłaby największego chojraka, a co dopiero 6-letnią Małgosię, która - mimo deszczu i zapadających ciemności - już miała zawrócić, gdyby nie ten wzbudzający zaufanie komin... z czekolady... (Aśka)
- Czekolada na dachu? Pachnie czekoladą, wygląda jak czekolada, tylko skąd się ona tam wzięła? - pomyślała Małgosia i szybko sięgnęła po swój telefon komórkowy
- Czy to in-coqnito? - spytała po chwili
- A kto pyta? - usłyszała
- Jaki z ciebie detektyw, in-cognito, skoro nie wiesz kim jestem? - zaśmiała się szyderczo Małgosia. (in_coqnito)

z zamyslenia wyrwał Ic_cognito dopiero dźwięk telefonu głos posterunkowego Zdzisława.Szefowa Cie wzywa.....In_ca..wchodząc do biura komisarz Oxanny zobaczyła tylko stertę papierów.mam dość!..usłyszała dobiegający donosny glos..nie dość ze burmistrz mnie naciska.to jeszcze rada miasta.Najgorsza jest ta radna Cegla kto jej dal mandat powinna dostać za jazde po pijaku !
In_ca spokojniee czakala na to aż minie ten wybuch złości...
detektywie..zaczęła komisarz Oxanna...musicie coś z tym zrobić...jakiś gang..ukradł cala karmę dla kotów z okolicznych sklepow..
podejrzany jakiś Fax es i Cogito....na dodatek na peryferiach miasta..wiecie ten opuszczony dom.,który jest własnością wladz miejskich i miał być przeznaczony na ..
a cho....nie wiem co oni kombinują ..,pewnie znowu machlojki..ale ktoś ma zakusy na komin z czekolady..miałam w tej sprawie tel...cicho oznajmiła In-cogito...no dobra ….macie 24 godz....
najważniejszy jest ten gang suchej karmy dla kotów...weźcie do pomocy detektyw Figlarkę..ale ..ale..ona gdzieś znikała komisarzu....jak znikła....a pegeery..?
po co ja wam pegeery kupiłam?! (cogito)
- Kupiłam?! Pani Komisarz, niech się Pani nie kompromituje. Wszak wszyscy wiedzą, że nikt tego podupadłego paskudztwa nie chciał, nawet za dopłatą! A niech sobie Pani weźmie te pegeery…. i ludzi tam żyjących też! – rzuciła jednym tchem wściekła In_coqnito
- Po co te nerwy? – pojednawczo zaczęła komisarz Oxana.
- A jak ja mam być spokojna? Jak? Figlarkę gdzieś posiało, nikogo w zastępstwie, to co, mam się rozdwoić? – irytowała się In_coqnito.
- Spokojnie, detektywie, spokojnie! – łagodziła napięcie Oxana. – Chcesz, to przeczytam Ci wiersz, który przed chwilą napisałam.
-No nie, ja chyba zwariuję! Poezji się Pani w takiej chwili zachciewa? Niech Pani zejdzie z tych obłoków! Nie, to ja już lecę szukać tej Figlarki! Odmeldowuję się – krzyknęła w drzwiach, których trzaśnięcie postawiło komisarz Oxanę na nogi.
- Gdzie jest moje cygaro? Gdzie to cygaro? – głośno pytała, przerzucając nerwowo stertę papierów. (in_coqnito)
Tymczasem Faxes i Cogito spotkali się w jednym z przyległych do komisariatu zabudowań.
- Witaj Cogito! - mówi Faxes - Czy już zastanowiłeś się nad tym, w jaki sposób rozdysponujemy ten przydział suchej karmy dla kotów? Może weżniemy do pomocy Aśkę? Ona taka przebiegła, wszędzie się wkręci, to pomoże nam przefiltrować do Kropelki. Ona przemaluje cała sytucję, bo detektyw In_cognito depcze nam po piętach.
- Wiesz co Faxes, masz rację. Idzmy z nią pogadać. (tessa)
- Chłopcy, z nieba mi spadliście! Właśnie lecę na próbę chóru i dostałam przed chwilą wiadomość, że zachorował mój solista. Cogito, Ty tak cienko śpiewasz, zastąpisz go, co? – spytała, z ciepłym uśmiechem na twarzy, Asia.
- Dziewczyno, aleś wymyśliła! My do Ciebie z interesem niecierpiącym zwłoki. Po piętach depcze nam ta paskudna In_coqnito, musisz nas ratować! – wykrzyknęli dyszkantem Cogito z Faxesem.
- Oj, chłopaki, coście znowu wykombinowali? – ostrożne spytała Asia.
- Złociutka, w Tobie jedyna nadzieja, ratuj! Zawołaj tych swoich śpiewaków, niech każdy weźmie po worku karmy i zaniesie do domu. Tylko ani słowa nikomu, słyszysz?! Ani mru mru!
- Nawet Nefriti? Ale, ale… jakiej karmy? O czym Wy gadacie? Skubnęliście komuś jedzenie?
A o przykazaniu „Nie kradnij” nie słyszeliście?
- Ale trujesz! A skoro o przykazaniach mowa, to nie wiesz, że najważniejsze jest przykazanie miłości bliźniego? Nie bądź więc „wiśnia”, tylko ratuj bliźnich!
- A u Tessy byliście? Przecież Ona ma czarodziejską różdżkę! Tak, Ona może Was uratować.
Kochani, wybaczcie, ale ja nie mogę! Rozumiecie, prawda?
Po Aśce został tylko kurz, a dwaj amatorzy karmy stali jak niepyszni.(I_co) i nic Very Happy c.d.n.
- I co teraz mamy zrobić? - pyta się Cogito. Aśka nam odmówiła. Choć fajna z niej dziewczyna, to sianem się wykręciła.
- Wiesz co Cogito, ona coś wspominała o Tessie. Może do niej zapukamy?
- Ale ja nie znam jej adresu - mówi Cogito. Po chwili zastanowienia: wiesz co Faxes słyszałem, że Komarius zna ją bliżej.
- Faxes zapalił papierosa i odruchowo wsadził rękę do kieszeni. Nagle coś w niej poczuł. Poczekaj, coś mam. Wyjmuje rękę wraz z kartką papieru. Praygląda się jej i widzi ardes Komariusa. Hura, wcale o tym zapomniałem, że wsadziłem ją do kieszeni. Ale on daleko mieszka. Masz drobne, to podjedziemy do niego autobusem.
- Nie ma problemu - mówi Cogito. Fruniemy na przejażdżkę. Może on nam pomoże. (tessa)
- Zaraz, zaraz… autobusem? Komarius we Francji mieszka! To szybciej będzie polecieć. A francuski znasz? No, właśnie, tak myślałem, że nie znasz! – kpiąco odpowiedział Faxes.
- No to co robimy? Mamy dać się złapać?
- A coś Ty taki w gorącej wodzie kąpany. Mam! – wykrzyknął Cogito – Wiem, co zrobimy!
- No co?, no co? – niecierpliwił się Faxes
- Nastraszymy Cegłę, że ciepły stołek pójdzie Jej koło nosa, jeśli zaraz nie da nam adresu Tessy. Wiesz, że Ona w swej bazie danych ma namiary na każdego?
- Że też o tym wcześniej nie pomyślałem?! No to ruszamy!
Po chwili siedzieli już wygodnie w autobusie i jechali w kierunku Łodzi. Zapomnieli tylko w tym pośpiechu, że Cegła akurat bawi w Kostrzynie. Bezbłędnie trafili pod dom (wszak nie raz widzieli go na zdjęciach), zadzwonili do drzwi, w których stanął zaspany brodacz.
- A Panowie do kogo? Do Jakiej znowu Cegły? Czy Panowie coś dzisiaj pili? Chyba zadzwonię na policję – dodał Brodacz wycofując się w głąb przedpokoju.
- Nie, nie, tylko nie policja, p..sze Pana, tylko nie to! – wrzasnął przerażony Cogito.
Za chwilę już byli na dworcu autobusowym. W kieszeni pustka, w żołądkach burczy, słowem tragedia. Ale od czego głowa?!
- Cogito, jedziemy do Waldusia, On gdzieś tutaj mieszka. Swój chłop, to na pewno pomoże.
- Do Waldusia? A widziałeś Go? To Cegielniany Pudzian! A jak Mu się nie spodobamy? Wolałbym nie mieć kontaktu z Jego łapą! (In_co)
Cegła tymczasem siedząc w salonie podziwiała swój ostatni nabytek...obraz,który dostała od wątpliwej reputacji człowieka zwanego Gruz vel Jesienny..-trzeba przyznać ,ze ma gust...obraz jest znanej malarki Mamby. Wrocily wspomnienia....Cegła z rozrzewnieniem przypomniała sobie jak razem z Mamba włóczyły się po klubach,gdzie w otoczeniu dymu z papierosów słuchały muzyki,wierszy...wspomnienia przywołały tez wspólne plenery ,wernisaże na ,które razem z Mamba jeździły.
Cegła miała szanse zostać uznana artystka,ale ciemne interesy z Gruzem przekreśliły jej karierę.
Jeszcze teraz szlag ja trafia na myśl,ze omal nie wpadła na fałszerstwie na które zgodziła się za namowa tego czarusia.
Zawsze nienaganne maniery,niezłe ubrany. Gruz budził zaufanie.
Cegła wiedziała jednak, ze to tylko pozory. Ze Gruz jest bardzo przebiegły i bezwzględny
-a co tam..pomyślała.
Mamba maluje ,a u mnie wiszą jej dzieła...
ostatni obraz zatytułowany „abstrakcja z dziewczynka w tle...”pasował do wystroju wnetrza.pzreszla się wolnym krokiem po salonie. Cieplo i blask bijący od kominka budziły mila atmosfere. Jakos sobie radze w życiu-pomyslala....
okazały dom na przedmieściach budził zaciekawienie...
szeroki podjazd,kuta z żelaza brama...
-a co mi tam.
Martwiło ja tylko ze Gruz nie dal jej ot tak prezentu....
poparcie jakiego udzieliła żeby mógł kupić ta opuszczona posiadlosc to zaledwie początek..
Tego była pewna.(cogito)
Tymczasem detektyw In-cognito pilnie poszukuje swego zestępcy. Gdzie Cię posiało? Wskoczę do Zjawy - pomyślała. Może tam zaniosło Figlarkę. Ta gaduła pewnie siedzi u niej na kawce, a tyle roboty czeka. Boję się, żeby Faxes z Cogito mi nie śmignęli. Szybko do samochodu i jazda. Mija jedno skrzyżowanie, drugie i na horyzoncie jawi się dom Zjawy. Zatrzymała się i wysiadła. W szybkim tempie podchodzi do drzwi. Puk, puk ... otwiera Zjawa. Czy jest u ciebie Figlarka, bo jest mi bardzo potrzebna.
- Proszę wejdź. Zaraz zrobię kawkę. Napijemy się. A Figlarka jest w pokoju.
- Przepraszam Cię ale czas mnie nagli.
- Figlarko rusz się, bo sprawa pilna. Opowiem Ci po drodze, a Tobie Zjawo dziękuję za zaproszenie. Może innym razem wspólnie poplotkujemy przy kawce. Narazie pa ... buźka. (tessa)