www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Tęsknica

W górze, ponad mrokiem
szalejące gwiazdy
niewidoczne za chmurną kurtyną,
rzeczywistość śpiąca.
Anioł i diabeł ucho wyczula,
kiedy wśród zmarzliny
kroków nasłuchuję.
Jak w ciemności trafić
do fosforu oczu,
jak przedrzeć się śniegami
ciepło twoje poczuć.
A Wszechświat jak mechanizm
doskonale się kręci
dal ogromnieje,
wiersze
na progu klęczą.

Boże, tylko Ty pojmujesz,
że nieznanym zmysłem
nocą
drugie serce czuję.

zdzisław

JESTEM OCZAROWANY TEKSTEM I WZRUSZONY CIEPŁEM WIERSZA. serce

Oxana

Przedwiośnie jak ikona

stamtąd
można wejść w obraz
w akt nagich drzew
podtrzymujących niebo
jakby mocą świętego

oczy wypatrują zieleni
przekonując o słuszności wiosny
otrząsam śnieg
odchodzę od tej zimy
co w ramach dziurawych kornikiem

jak wtłoczyć tam człowieka
zawilcom opowiadać siebie
niby białym ptakom
pod bizantyjskim niebem

wiersza napić się z deszczem
życia z zielni
przez wszystkie pory
nim obrosnę ziemią

Oxana

alergia

zimowi ludzie
łakną powietrza
za miastem
haust za haustem
na zdrowie

bazie
zwiastunem wiosny

wierzbowe pyłki
duszą żółto
rozwartymi ustami
spuchniętych powiek

zdzisław · Wysłany: Pon 14:28, 01 Mar 2010 Temat postu:

Nikt nigdy nie zgłębił zamysłów wiosny. Bruno Schulz
serce

Oxana · Wysłany: Śro 16:09, 03 Mar 2010 Temat postu:

Słowny bohomaz

Naszkicowałam wiosnę
delikatną pastelą,
(tyle wiosen w pamięci)
już oczy się śmieją
do kiczowatego obrazka,

Tu słońce, tam trawka.
fiołkowe zapachy, zawilce,
na wierzbach bazie marcowe,
wypędzone z ziemi mniszki
z kędzierzawą głową.
Pola przewrotnych stokrotek
co to raz w różu,
raz w bieli łypią złotym okiem.
Niesamowita feeria zieleni
i hałaśliwe ptasie wesela.
W gonitwie po łąkąch
zalotne motyle
baraszkują z sobą
kwiatom w serca pyląc.

Usta o smaku pierwszej czereśni
i ty jak szpak
kradnący je najgoręcej.

W wielobarwnej powodzi
wszystkie kwiaty się pysznią,
dostarczając oczom
wiosenną witaminę.

(uwaga świeżo malowane Smile

)

Oxana · Wysłany: Śro 17:34, 10 Mar 2010 Temat postu: Dwie wersje

bliskość wiosny

na skraju nocy
wpadł w siatkę na ćmy zimowy sen
dzień z lepszą aurą
świetliste kąpiele w akwamarynie oczu

gdzieś na zabitej północy
kiełkuje życiem
pijąc kielichem tulipana
oczekiwanie na dotyk

kiedy pragnienia
ocierając się jak koty
rozrosną się w wiosenność
uciekną w ten sam błękit

* * *

bliskość wiosny

na skraju nocy
złowiła siatką na ćmy
zimowy sen

dzień z dobrą aurą
świetliste kąpiele
w akwamarynie oczu

gdzieś na północy
odrobinką życia
kiełkuje do obłoków

pijąc z kielicha tulipana
oczekiwanie
na jego dotyk

a kiedy pragnienia
rozrosną się jak drzewa
stykając się wiosnami

wzruszeniem
uciekną w błękit
wolnymi ptakami

(która wersja lepsza ?) Smile

Aśka · Wysłany: Śro 22:53, 10 Mar 2010 Temat postu:

Podziwiam cię Oxana za wiersze, ale i za to, że zawsze do swoich słów wstawiasz ślicznie pasujące obrazki jak np. ten. Piękne i jedno i drugie!

Oxana · Wysłany: Nie 22:04, 14 Mar 2010 Temat postu: Reminiscencje z wypadu do Wilna

Wileński ślad

Jak spokojnie żyli by ludzie
bez wojen, przesuwania granic,
historia tam krzyczy,
chociaż nieme są ślady.

Nic nie mów, posłuchaj
o czym szepczą kamienie,
co krok, co dom, co ulicę
chcą po polsku powiedzieć.

Na styku losów narodów
z rzędów wiekowych mogił
w ramionach Wilii z Wilejką
na starym wyrasta nowe.

Bezmierne światło zawisło
nad kaplicą z cudownym obrazem
z Matką miłosiernie broniącą
u świętej Ostrej Bramy.

Miedzy wieżami gotyckich
i barokowych kościołów
parady dumnych obłoków
ptaki śpiewają opowieść.

Cmentarz na Rossie drzemie
polski żebrak u wrót stoi,
a nieme wzgórza wkładają
różową od mrozu koronę.

Kiedyś powrócę, gdzie stiuki
zdobią świątynię na Antokolu,
święci w gipsowych koronkach
z kryształów łódź Piotrowa.

Oxana · Wysłany: Pon 23:34, 22 Mar 2010 Temat postu:

zimne światło

nad opuchniętymi oczami
gorzkie gwiazdy
niżej połyskująca plamka
to łza
ostatni raz chciała ratować obraz
przed zimnym światłem

podąży teraz drogą
którą gwiazdy wracają do domu
miażdżąc w dłoni cierń
aż z białym bólem
wykwitnie krew

w jej wnętrzu
zamieszkał ociemniały ptak
już nie wyruszy z nią
do gwiazd