www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Wizyty

A kiedy przychodzisz do mnie
nocą i wczesnym porankiem
wiem, że szarość ubarwisz słowami,
jak kwietnym wiankiem.

I chociaż w grudniu słowik nie śpiewa,
nie ma jaśminów o słodkiej mocy
wśród nagich drzew, w mgielnej przestrzeni
jarzą ciepłe, przyjazne oczy.

Wtedy jestem na łące z kwiatami
chociaż za oknem zimna ciemnia,
magiczną różdżkę trzymasz w dłoni,
co jesień życia w wiosnę zmienia.

Oxana

Prowadź mnie

Ostatnie tony przebrzmiały,
jeszcze drżą krople na szybach,
a ja - ten widz oniemiały
w skupieniu wargi przygryzam.

Kryształy czystej poezji
jak broszę bezcenną noszę,
wyszepczę najczulszym tonem,
mów do mnie jeszcze, mów – proszę.

Choć w słowach twoich nostalgia
z melancholijnym zapachem,
to nawet zeschnięte liście
przeobrażają się w kwiaty.

Niechaj nie cichnie muzyka,
potrącaj wrażliwe struny,
weź mnie za rękę i prowadź,
gdzie bije uczucia strumień.

Oxana

Kiszka

"Nigdy nie jesteśmy tak biedni, aby nie stać nas było
na udzielenie pomocy bliźniemu."
Mikołaj Gogol

Przedświąteczne zakupy sięgają zenitu,
tracimy głowę zachwyceni blichtrem,
modną błyskotką, atrakcyjnym pudełkiem,
tylko pomyślmy, czy to najważniejsze.

Przesyt jedzenia, zamorskie przysmaki,
słodycze, frykasy, trunki, ślimaki,
zabawki, nadmiarem których znudzone dzieci
pobawią się chwilkę, a potem do śmieci.

Tak wielu ludzi do sklepu nie wchodzi
poszarzałe kobiety, mizerna młodzież.
Myślą, czy starczy na pasztetową
i w jakich butach pójdą do szkoły.

Zdobądź się choćby na mały gest serca,
darując zabawkę dziecku z sąsiedztwa,
a jego rodzicom przekaż ciepłe słowa,
wtedy i twoje święta będą smakować.

Oxana

Letarg

Nie mogłam oprzeć się urokowi zimowego pejzażu.

Drzewa odświętne bielą,
w sukniach inkrustowanych kryształem,
w rozwartych ramionach nieba
trwają, srebrząc się w dali.

Wyniosłe bezlistną nagością,
w klejnotach skradzionych szadzi,
marzą o nowych pąkach,
o ptakach co na nich siadają.

Piękne, lecz nieobecne
wczepione w zmarzniętą ziemię,
śnią o pieszczocie słonecznej,
o deszczu karmiącym korzenie.

Stęsknione za bujną zielenią,
co daje wytchnienie oczom
i liściach, których odcienie
śnią się artystom po nocach.

zdzisław

Lubię czytać takie wiersze i patrzeć na spokojną biel suwalskiej zimy.

Oxana

Patrząc w śnieżną dal

Zima wszystko wycisza,
studząc emocje w białych całunach,
smutek na mrozie wysycha
i głupich myśli tabuny.

Od bieli aż ślepną oczy,
mrużone przed twarzą słońca,
w zamarłym pięknie tęsknota
po śniegu bez sensu się błąka.

Tu człowiek nie musi dbać o to,
co inni o nim pomyślą,
wie, ile jest warty
i jaka czeka go przyszłość.

Wolna, pogodna dusza
może się z siebie natrząsać,
inni ludzie nie bolą,
myśl tańczy z bielą bez końca.

Oxana

Moja zima

Nastał spokojny, zimowy czas
na wyciszenie, zebranie myśli.
Można w zadumie idąc przez las
kontemplować, a nocą przyśnić.

Przyśnić krainę, gdzie niebo czyste,
perłowa biel z cudami szadzi,
a potem dać się unieść w dal,
pozwolić wiatrom się prowadzić.

Prowadzić będą poprzez kurhany
w taniec, w szalonym śnieżnym roju,
a kiedy mróz znieczuli ciało
zima otworzy srebrne pokoje.

Pokoje strojne zastygłą bielą,
z wielkim przepychem, feerią brylantów,
w kufrach z kryształu perły, gwiazdy,
z soplami kwiaty ze śnieżnych płatków.

Płatki składają się w białe bukiety,
mróz wstawia je w okna jak witraże.
Pokochaj zimę, która łaskawie
pozwala pisać i w pięknie marzyć.

Oxana · Wysłany: Sob 17:52, 03 Mar 2012 Temat postu:

Cekinowa rzeka

Chorując...

Kiedy odpływam od jawy
senną, cekinową rzeką,
przestrzeń się jasna odkrywa,
choć ciemność klei powieki.

Myśli splecione w węzeł
zostały na drugim brzegu,
podświadomość steruje
moim bezwolnym ego.

W niesamowitym świecie,
zmieniają się pejzaże,
na migotliwej tapecie
najdroższa z wszystkich twarzy.

Uśmiecha się promiennie,
zdrowie i wiosnę wróżąc,
wyciągam ku niej dłonie,
zachwycona podróżą.

Nagle we mgle się gubię,
szalone majaki w głowie,
gorąca fala przykrywa
ciało zmęczone chorobą.

Oxana · Wysłany: Wto 20:03, 13 Mar 2012 Temat postu:

pod twoją rzęsą

chodzę przedwiośniem
własną drogą
jedynie po dobrze
znanych miejscach

przestałam kochać
by kochać na nowo
a ty mi podaruj
do siebie ścieżkę

tam będzie czekać
obiecany promień
gdzie dłonie wyznaczą
granicę świetlną

nie przyrzekając
bo już za późno
schronię się w cieniu
pod twoją rzęsą

Oxana · Wysłany: Śro 20:07, 28 Mar 2012 Temat postu:

jeśli

a jeśli kiedyś
słowo będzie kłamstwem
stłumię krzyk

szeptem strącę
twój profil
w zieloną trawą
gdzie pragniesz
swoim ciałem
zmieniać mnie
w lato dojrzałe

i niszcząc cień
twojego słońca nade mną
zmysły
nakarmię
łąką wiosenną