www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Ostrze ciszy

Rozpływam się
w kroplach deszczu,
kryjąc łzy zawodu.
W potrzasku słów
jak ryba łapię powietrze.
Mnie, ( dlaczego?)
zarzucono brak serca,
którego miałam w nadmiarze.
Nikt, jak ty,
nie obdarzył tak słowem
i nikt jak ty,
słowem drugim tak nie zranił.
Myśli o tobie przestały oddychać,
milczę,
może wtedy mnie usłyszysz.

W bezpańską nadzieję
wbity sztylet ciszy.

komarius

Zatopiony w wargach
O smaku najpiekniejszego z kwiatow
Twoich ust rozanych
Juz teraz nic nas nie rozdzieli
Lecz tylko polaczy
Ta sama ilosc naszego oddechu

Marius

Oxana

Nigdy

I już nigdy deszcz
nie będzie mieszał się ze łzami,
ciało skąpane w pocałunkach
zorza otuli różowym pluszem,
słyszeć twój głos
oznacza zmartwychwstanie.
Żyłam nie określając siebie
żadną nazwą,
dziś wiem,
jestem pragnieniem.
Tyle lat w uśmiechu koczowały sny
nim zbłądziły na pokuszenie.

zdzisław

Piękna rozmowa wierszami i szczęśliwy jest ten KTOŚ do którego piszesz Oxano te słowa - też chciałbym je usłyszeć.

zdzisław

Do białej róży…

jesteś kwiatów królową
białą damą ogrodową
wśród swoich sióstr róż
a ja twój paź który już…

wie żeś piękna wymiarem
co kusi anielskim czarem
i chociaż czasem ukłuje
to paź twe płatki całuje

Oxana

Do pazia

Jesteś paziem ogrodnikiem,
nocą słowikiem,
co kląska w gęstwinie za oknem,
gdzie nocne marzenia mokną.
Deszcz je odświeża
jak płatki róży
dla ciebie
z białej w czerwoną
przemieniam się różę.

zdzisław

czytając Twoje wiersze…

piszesz tak ciepło i czule
muza ledwie strun trąca
a delikatność wyrażeń
z liryką w tańcu pląsa

ze słów potrafisz ułożyć
miłości misterne wzory
w bukietach namiętności
odkrywasz tęczy kolory

pobudzasz mą wyobraźnię
i wzmagasz serca bicie
czytając twoje wiersze
wiem co jest warte życie

Oxana

wieczorowa suknia

sny miewa niezwykłe
o astralnej miłości
za dnia nocne wizje
nieruchomieją
w błękitach oczu

myślami wymyka się
poza czas i przestrzeń
gdzie ciepły wiatr
unosi w niecodzienność
długi tren marzeń
wieczorowej sukni
płomiennej
jak jej wiersze

Oxana

usłyszeć tamtą muzykę...

naucz mnie kochać od nowa
poczuć nieznane dreszcze
wzruszając się aż po tkliwość
słuch zaczarować szeptem

usłyszeć tamtą muzykę
nie wybrzmiałą jeszcze
smykiem mistrza dotyku
grać na strunach cielesnych

w nurcie czerwonej rzeki
w palącej fali pieszczot
zapomnieć się dla chwili
cenniejszej niźli wieczność

zdzisław

TAK JUŻ JEST…

czekamy od zawsze
na kogoś na coś
na urodziny miłość
początek i koniec

na odejścia powroty
oświadczyny kochanie
bo skazani jesteśmy
po prostu na czekanie