www.cegielnia.fora.pl

Nefriti

Są rany po wieki krwawiące,
Są łzy, które latami
Za zbrodnią będą płynące
Nie łkając za ofiarami.

Tu trzeba zrozumienia,
Ale nie przebaczenia.

Na litość, dlaczego, Panie
Tak łatwo jest żyć w błędzie?
Poczucie winy, przetrwania
Do śmierci nas dręczyć będzie.

Dopomóż mi Ojcze!
Zachowaj miejsce dla mnie u boku Twego!...

Arkadia

,,,,,,,,,,,,,

Stworzyłeś nas
Na swój obraz
i na swe podobieństwo.
Dałeś nam
wolną wolę,
lecz skąd w nas okrucieństwo?
Dałeś nam
miłość i wiarę
lecz czemu kłamstwo?
Za karę?
Dałeś nam wiele dobrego
a nie umiemy najprościej
oddać ci naszej miłości.
Dlaczego?

zjawa

Nefriti ...................... BRAWO

Nefriti, dałas piękną próbkę swych możliwości .....
podoba mi się ........ prosze o więcej !!!!!

[/b]

Nefriti

Jak twarz rudzielca usłana piegami.
Tak pogodne, nocne.... usłane gwiazdami
NIEBO...
Kto ma wstęp do niego?
Panie...
Czy przyjmiesz mnie - grzesznego?
Lecz choć nigdy nie będę godny,
By stanąć przed Twym obliczem
Przebaczenia szukam jak spragniony...
Na nic więcej nie liczę.

Aśka

Bardzo wymowne i prawdziwe Nefriti.

Arkadia

Odbicia Boga...

Twarz Boga
To nasze twarze
Odbijamy
Każde uczucie
Jakie darował
Nam razem z życiem
Radość miłości
Tkliwość dobroci
Smutek zwątpienia
Wolę milczenia
Gest przebaczenia...

Morgan · Wysłany: Czw 11:53, 12 Mar 2009 Temat postu:

Dusza
Co myśli porusza
Dusza
Co serce rozkrusza
Dusza
Co buduje słowa
Dusza
Mądrzejsza niż sowa
Dusza
Dana człowiekowi
Dusza
Co przeczy wiekowi
Dusza
Dar od nieba
Dusza
Nasza potrzeba
Dusza
To wielkie pytanie
Czym jest dusza ?
Tym co po nas zostanie

Nefriti

Ze łzami się kładę,
Ze łzami się budzę...
Znów czeka mnie życie,
Znów życiem się trudzę...
Znowu...
Nie mogę...
Nie chcę...
Nie...
Samotność otacza,
Znów mnie pochłania
I strasznie przytłacza,
Nawet w tłumie ludzi...
Nikt nie rozumie...
Nikt nie chce..
Nie potrafi...
Nie...
Poradzisz, mój Panie?
Czy cień straszny
Odejdzie precz,
Grozić przestanie...
Proszę...
Błagam...
...Jak cicho...

Aśka

Morgan! Pięknie napisałeś o duszy.

Nefriti

Chcę żyć, a jednocześnie chcę spać.
Pragnę biec, a nie mogę wstać.
Tylko myśli jeszcze wokół chodzą.
W basenie życia i śmierci brodzą.
Mam ciągłe obawy i czegoś się boję.
Mogę iść na przód, ale w miejscu stoję.

Walczy mój rozum oraz moje serce.
Poddają się razem wspólnej poniewierce.
W mojej duszy Apokalipsę przeżywam.
Tęsknota mnie pali, a jednak ją zbywam.
Jestem poza istnieniem, może żyć nie umiem.
Czemu tak się dzieje, tego nie rozumiem.