www.cegielnia.fora.pl

Oxana · Wysłany: Wto 21:18, 02 Mar 2010 Temat postu: Słowa Oxany

Wszystkie gify i obrazki w tym folderze nie są mojego autorstwa. Znalezione w necie.
....

zdrada

w popielniczce
niedopalona miłość
trzy pety
toksyczny popiół

obok
zaczerwienione oczy
żony i kochanki
pierwsza oddana morzu
druga łyka
słoną wodę

dymi zdradą

obie kobiety
wsparte
o ten sam papieros
w przytrzaśniętym
papierośnicą
życiu

Oxana · Wysłany: Śro 16:28, 03 Mar 2010 Temat postu:

piramida

zgniły świat
fermentujący wojnami
chemiczną strawą
zawiścią bufonadą

i my
z zapóźnioną kulturą
w pędzie na metalowych koniach
sztucznie odmładzani
z wiecznym deficytem czasu
nawet na miłość

wolni niewolnicy
budujemy gigantyczny śmietnik
udający piramidę
na jej szczycie
syty coraz potężniejszy
szczur

* * *

cóż z tego
że ktoś czasem krzyknie
człowieku
stój

zdzisław · Wysłany: Śro 17:05, 03 Mar 2010 Temat postu:

To nie jest "piramida" szczęścia, Autorka w wierszu pokazuje działalność i pazerność człowieka...

cegla · Wysłany: Śro 18:21, 03 Mar 2010 Temat postu:

Takiej Oxany nie widziałam....................ale mi się podoba....BRAWO!

Oxana · Wysłany: Pon 21:38, 08 Mar 2010 Temat postu:

Zrywanie plastra

Kiedy miłość, zdradą...

Przepoczwarzała się,
odrywając się od niego
i dotychczasowej egzystencji.
Zakończenie romansu
pojawiało się w myślach
ilekroć żółta róża mocniej raniła.

Bóg dawał na chwilę,
zraszane deszczem drzewa
głuche kamienie,
niebo, jeziora, wzgórza,
które wypełniali sercem
i marzeniem.
A potem odbierał,
żar romansu dławił
głusząc nocą świątynię olśnienia,
gdy chcieli zatrzeć swój ślad
zapomnieć imienia.

Nie, to nie romans.
Jest gorzej, miłość.
Nie da się z niej wyjść
jak z ciasnych butów
choćby uwierała
do krwi nacierając pęcherze.
Istnieje wbrew woli,
swoją narzuca,
skazując na ból i strach nocą,
gdy żadne gwiazdy nie płoną
tylko kobieta myśli,
że wszystkim on.

zdzisław · Wysłany: Wto 10:17, 09 Mar 2010 Temat postu:

Czytając Twoje wiersze Oxano nie sposób nie zastanowić się, pomyśleć, może nawet zrobić rachunek sumienia. Mają swoją głębię, dociekliwość pokazania ale też zrozumienia meandrów życia, dramaturgię uczuć, stawiają kwestię wyboru przed jaką człowiek staje i zawsze będzie stawał. "Zrywanie plastra" jest właśnie takim wierszem.

Oxana · Wysłany: Wto 14:29, 09 Mar 2010 Temat postu:

Z kobietą nie ma żartów

Nocą śniłam Erato,
którą począł z Mnemosyne Zeus,
grała na małej kitarze

przy takiej słodkiej muzyce
tylko pisać miłosny wiersz.

Jak owa muza przywdziałam
mirtowy wieniec na głowę
u stóp dwie synogarlice,

a ona stanowczym gestem
wskazała na ziemię drogę.

Bez łaski pani z Beocji
nie pchałam się na Parnas,
nie żartuj w ten sposób z kobietą

tu na ziemskim padole
każdy ma miłość na własność.

Oxana · Wysłany: Sob 20:10, 13 Mar 2010 Temat postu:

pesymistyczny optymizm

"Co nie boli, to nie życie, co nie przemija, to nie szczęście".
Ivo Andric

co począć z nadmiarem
niewysłowionych wzruszeń
których nie zdążę artykułować
kłębią się we mnie
zaczajone w westchnieniach
coraz tchórzliwsze
w każdy dzień

jak oczekując ocalić sens
gdy on nad przepaścią
między jawą a wnętrzem
w wydychanym powietrzu
pogrzebany tlen
rozwiewają się złudzenia

na horyzoncie jedynie ziemia
chociaż nie tak dawno
wszystko było przede mną
kurczę się
a myśl ogromnieje

modlę się do zegara

Oxana · Wysłany: Śro 17:16, 17 Mar 2010 Temat postu:

Idzie...

Posłuchaj, to wiosna
gra na pączkach rosą,
strąca pyłki z brzozy
śliczną stopą bosą.

Nie widać, lecz wrażliwi
czują ją w powietrzu,
ciepło liże skórę
w podskokach wietrzyk.

Choć kwiecień przeplecie
zima już w odwrocie
niedługo zaklekocze
krasnodzioby bociek.

I żaby rozrechoczą
całą okolicę,
zefir zdmuchnie śmieci
sprzątając ulice.

in_coqnito · Wysłany: Śro 20:13, 17 Mar 2010 Temat postu:

Oxanko z Erato za pan brat,
jakże pięknie opiewasz ten świat.

Choć kitary nie widzę, powiem szczerze,
że Twym strofom bezgranicznie wierzę.

Tyle barw w nich i tyle piękności,
że czasami, przyznam, to mnie złości
iż mnie muzy mijają z daleka.

Ja mam czas, ja na nie poczekam. Wink