www.cegielnia.fora.pl

in_coqnito

Gdy za oknem deszcz, szaro i zimno,
gdy samotność nam zaczyna doskwierać,
wtedy wielu z nas z niekłamaną radością
„szklany świat” palcem otwiera.

Gdy świat dla nas jakby ciut zmalał,
gdy wiek na realne figle
na mniej nam dzisiaj pozwala,
zostało nam jedno na pewno,
mili panowie i panie,
zostało nam nieszkodliwe,
takie sobie zwyczajne klikanie. Very Happy

Można miłość sobie wyklikać,
czyli upust dać swojej fantazji,
bo tu człek, co pod nickiem ukryty,
jakoś mniej niż „w realu” się błaźni. Wink

Można sobie do woli żartować,
czasem nawet i poświntuszyć, Embarassed

a jeśli kto bardziej wrażliwy,
to i może się tutaj wzruszyć.

Tak się niedawno baliśmy
tych przebiegłych i mądrych „pudełek”,
a czasem i złorzeczyliśmy,
że to czarcie igraszki i zguba,
a minęło tak niewiele czasu,
a i my mamy już niezły ubaw. Very Happy

Tak się z nas wielu broniło,
mówiąc, że to takie nieludzkie,
że oddala, że w głowach miesza,
a teraz i dziecię i dziadek
ma już „kompa” w domowych pieleszach.

I poczciwe „stacjonarne”
i wygodne, poręczne laptopki,
w sytuacjach różnych nam służą,
umilają dni, które się dłużą,
bawią i uczą czasem,
czasem czas ten nam zajmują,
złoszczą, szczególnie wtedy,
kiedy się nam nagle zepsują.

Fajnie, że ktoś je wymyślił,
dobrze, że je mamy,
choć na tę nowoczesność
przecież narzekamy. Wink

zjawa

Brawooooooo , czy mogę prosić o więcej takich stroffffff ?

in_coqnito

Już nie pada, więc się nie nudzę,
a tylko wtedy, gdy deszczowo,
"bazgraniem" takim się trudzę Wink

Pole pisarskie innym, zdolniejszym zostawiam,
a sama się jedynie gadaniem z Figlarką zabawiam Very Happy

Za pochwałę Zjawie dziękuję,
ale wiemy dobrze,
że nań nie zasługuję Embarassed

zjawa

in_coqnito

Pan mówi, że się zmieniłam,
że mniej jestem niż kiedyś radosna?
Jesienna jestem, mój panie,
minęła już moja wiosna.

I pan już nie taki jak dawniej,
innego przecież pamiętam,
który z dnia nawet szarego
potrafił zrobić święta.

A teraz od rana ziółka
- „znowu żołądek mnie boli”,
a ja jeszcze czasem pamiętam,
żeś już od rana swawolił. Wink

I tylko czasem powraca
i humor, drobina szaleństwa,
by zniknąć jak bańka mydlana
ślad niegdysiejszego szczęścia Sad

in_coqnito

Czasem, przyznam, że z ciekawości,
czytam komentarze pod wiadomościami
i szybko lekturę kończę smutnymi refleksjami.

Iluż mądrali tam pisze?,
iluż znawców każdego tematu?
Ileż tam „intelektualnego” kwiatu,
co wie lepiej, zna prawdę,
teorie buduje?

Nauczyciele to obiboki,
politycy – to nieudacznicy,
ta partia be, a tamta, oczywiście, cacy.

Myślę sobie: jacy mądrzy są nasi rodacy! Confused

Tylko dlaczego wokół tak wiele głupoty?
Dlaczego tyle decyzji kulą w płot trafionych?
Dlaczego odkrywcze myśli to zwykłe androny?

Zagłosowałabym na tych wszechwiedzących,
gdybym ja ich znała,
gdyby się ta „elita” w nickach nie skrywała.

Oczami wyobraźni widzę kraj mlekiem płynący,
a nie jak teraz smrodem i ściekami zwyczajnie cuchnący.
Dlaczego się nie ujawnią?
Dlaczego nic dobrego nie budują,
a jedynie to, co jeszcze dobrego zostało
wyszydzić próbują?

Gdybym innych ludzi w życiu nie spotkała,
bardzo smutny obrazek kraju bym miała.
Net to okno na świat,
także na rynsztoki,
którymi płyną pomyje prawie jak potoki. stop

in_coqnito

kiedy niemoc ciała zaczyna doskwierać,
kiedy myśli niezbornych nie umiesz pozbierać,
kiedy wracasz do czasów, co dawno minęły
znak, człowieku, znak to jasny, widoczny,
żeś jesienny jest bardzo i daleki od wiosny

jeszcze czasem odezwie się nutka szaleństwa,
jeszcze bywa, że lew dawny się w tobie odzywa
jeszcze czasem się chce, choć przecież mniej może
i powraca myśl smutna, że może być gorzej

co się stało z tą dawną, beztroską dziewczyną,
co pomysłów tysiące roiło się w głowie?
czy odeszła i nigdy już nie zechce powrócić?
na pytania te jednak znasz sama odpowiedź.

wszystko czas swój ma, takie życia prawidła,
więc się już przyzwyczajaj,
nie mów – starość przebrzydła
szukaj radości w sprawach małych i błahych
bo nie dla cię są dawne wszelkie ochy i achy

jeśli tego się nie chcesz nauczyć zawczasu,
jeśli zechcesz być pełna różnych żali i kwasów,
będziesz innych udręką, życie będzie kamieniem,
a co dotąd radością, będzie tylko wspomnieniem

na ten czas, co przed tobą popatrz bardziej życzliwie
ucz się ciszy poranków, ucz się smutku wieczorów,
czekaj przyszłości bez biadoleń, narzekań,
bo los taki na każdego z nas czeka.

PS. Niedobre są czasem nasze nocne myśli,
ale mam nadzieję, że dzisiaj
coś lepszego się przyśni Wink

in_coqnito

Zbladły dziś moje smutki i kłopoty
wobec przeżytej przed chwilą sromoty,
żem tak jak tamci jest od rodu Piasta
a w naszym kraju nienawiść narasta,
która się krzyżem zaczyna podpierać.

Myślę tak sobie, że pora umierać,
bo jak mi żyć wśród wojen, bijatyk,
kłótni i swarów, hałasu i zgiełku?

Nie chcę utonąć w tym naszym piekiełku,
a pływać w bagnie też nie mam ochoty.
Można udawać, że nic się nie dzieje,
na fanatyczne głosy mówić „dnieje”,
tylko co potem? Będzie jakieś „potem”?
A może tylko obrzucanie błotem,
szukanie winnych, knowania i spiski?

Chcę normalności, pokoju i ciszy,
tylko czy ktoś tę prośbę usłyszy? Crying or Very sad

Aśka

obyśmy uniknęli wojny Polsko-Polskiej 2010...

Aśka

PSALM 26 (25)

Wołanie o Bożą sprawiedliwość

Dawidowy

Oddaj mi, Panie, sprawiedliwość,
bom nienagannie postępował
i nie byłem chwiejny, pokładając nadzieję w Panu.
Doświadcz mnie, Panie, wystaw mnie na próbę,
wybadaj moje nerki i serce:
Bo mam przed oczyma Twoją łaskawość
i postępuję w Twej prawdzie.
Nie zasiadam z ludźmi fałszywymi
ani z niegodziwymi się nie spotykam.
Nie cierpię zgromadzenia złoczyńców,
a nie przestaję z występnymi.
Umywam moje ręce na znak niewinności
i obchodzę Twój ołtarz, Panie,
by obwieszczać głośno chwałę
i rozpowiadać wszystkie Twoje cuda.
Panie, miłuję dom, w którym mieszkasz,
i miejsce, gdzie przebywa Twoja chwała.
Nie dołączaj mej duszy do grzeszników
i życia mego do ludzi pragnących krwi,
w ich ręku zbrodnia,
a ich prawica pełna jest przekupstwa.
Ja zaś postępuję nienagannie,
wyzwól mnie i zmiłuj się nade mną!
Moja stopa stoi na równej drodze,
na zgromadzeniach błogosławię Pana.