www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Pokój niepokój

Pokój z tapetą niepokoju w tle.
Oczekiwaniem jestem.
Półsnem, snem?

Lękliwość, cichy serca wróg.
Stało się coś ?
Stuk puk, stuk puk.

Szurają nocą zapóźnione buty,
nieznajomy chód.
Nie ty, nie ty.

Z kocich oczu sypią się skry.
Na kolanach skłębione
mrrr, mrrr.

Kiężniczka z lampowej baśni
koroną kręglistą
lśni, lśni.

Zegar w trans czasu wpadł.
Waha się w przód w tył.
Tik tak,tik tak.

Oczekiwany klucz otwiera drzwi.
Samochód zepsuł się.
Wybacz mi!

Oxana

Naszą jest noc

Mistrzu nocy, zapal mnie
przemień w żagiew płonącą
nie wino, a żywa krew
rozgrzeje czerwonością.

Zbudź dzikiej kotki zmysły
wstyd zsuwające z ramion,
przelicz zakochane łzy
ustami tak zachłannie.

Kiedy serce postradasz
dasz koral jego w darze,
ozdobna w niego, naga,
różową błysnę zorzą.

Cud na ziemi się stanie,
jakich nie znają święci
na miłości ołtarzu
niebo przed nami klęknie.

Wiersz jak odrośl miłości
u stóp twoich położę,
z fontanny wzięty grosik
lśni na szczęśliwym łożu.

basia505

Oxsano piękny, delikatny i zwiewny jak szal na ramionach filigranowej kobiety.

_________________________
Wyciągnij dłonie i chwyc marzenia.

figlarkaa

Oxankoooooooooooooooooooo! Ufffffffffffffffffffffff!!! Znakomite!!! Very Happy

***

Więc ją chwyciłem w szalone objęcia,
Więc spróbowałem warg jej swymi wargi,
Więc jej szeptałem tęsknoty i skargi,
I wszystkie serca mojego zaklęcia!

Jak ten, co czuje dreszcze wniebowzięcia,
Tak jam wyczuwał tych pieszczot zatargi,
Gdy od warg moich odrywała wargi,
By znów je oddać przez włosów opięcia!

Aż wpółomdlała, rozkoszą zatruta,
Znieruchomiona, bo uściskiem skuta,
P i e r s i mi boskim paliła oddechem!
"Mój ty - śmiertelny!" szeptała z uśmiechem
I tak pieściła, aż mi piersi zbroja
Pękła, i wołam: "Nieśmiertelna moja!"

/Bolesław Leśmian/

Oxana

Kwaśne czy słodkie ?

Może przypominasz ? Mówiłeś kiedyś,
nie dojrzewa na północy winorośl,
wrażliwa jak pierwsze uniesienie
kusi urodą, w smaku kwaśny owoc.

Wieczór zaplatany w winne odrośla
zachęca zielonolistność zasłony,
ręce szukają nadziei cienistej
jest czułość, czy słodkie będą grona?

Jesień przyszła skąpana w owocach
z winogronami uczucia dojrzały,
dwoje wariatów w miłosnym kaftanie
spija słodycz szalonymi ustami.

figlarkaa

Mniaaaammm! Uwielbiam zielone winogrona...

Ach, gdyby tak jeszcze znaleźć się "w kaftanie" i...

GOŚĆ · Gość

figlowanie , Figlarko utrudnione by było w kaftanie,bądźmy lepiej wolni....lepiej pofiglować i pomarzyć niż być w chorobie zwanej uzależnieniem.

Oxana

miasto drugiego brzegu

końcowy okres października
moment rozmyślań i refleksji
o ludziach co odeszli wcześniej
ich wizytówki na pomnikach

nagrobki w chryzantemach toną
w hołdzie cieniom po drugiej stronie
płoną znicze pamięci ogniem
od serc żyjących zapalone

za bramą czarne wrony krążą
w mieście zmarłych mantry pacierzy
najbliżsi pamiętają jeszcze
wznosząc o zbawienie prośby

zadumani nad przemijaniem,
życia i śmierci tajnikami
i nurtującym wciąż pytaniem
ile nam jeszcze po tej stronie...

Oxana

Noc w deszczu

Deszcz, nocny partner szarugi
wodnym pejczem siecze w okno,
rozlewa się w mokrą smugę
myśli splątane ze słotą.

Monotonny szum. Ustaje.
Uderzeniem miarowym znów
bębni w parapet kroplami
denerwując półsenny mózg.

Przemoknięte ptaki myśli
przycupnęły w ciepłych zwojach
na zaparowanej szybie
tworzę palcem rysy twoje.

Demoniczny pejzaż nocy
w ścianie mokrej czerni zawisł,
smutną scenerię tęsknoty
opromienia postać z marzeń.

figlarkaa

Oxanko!!!!!!!! Ty wiesz.... serce

*

"Kiedy Cię nie ma
oczy ręce usta
proszą -
Bądź"

*

"Stoję przy szybie
patrzę w ciemność
Stoisz przy szybie
patrzysz w jasność
Dotykamy się palcami"

*

"Gdybym umiała
rozciągnąć się
jakbym była z gumy
wyciągnęłabym do ciebie
wydłużone ręce
pokonując dzielącą nas
coraz większą przestrzeń"

/Agnieszka Pietryja/