www.cegielnia.fora.pl

Oxana

W tym roku maja nie będzie

Maj będzie wyglądał inaczej
milczące kwiaty i ptaki
niemądre, to kobieta płacze
w zielonych liściach rozpaczy.

Zmoknięta wiosenna przestrzeń
w strużkach słonego deszczu
niesprawiedliwość dławi, piecze
nie może zapomnieć jeszcze.

W ramionach puste wiatry
choć miłość udawała silną,
ktoś wstrzymał film stopklatką
ściął z nóg, rozdzielając światy.

Jednego we śnie wywróżyła
(lecz zawiódł los fałszywy)
pomyłka, to był niebieski ptak,
który niszcząc szydził.

zdzisław

targani uczuć wiosenną amplitudą

łatwo jest zerwać więź
nić uczuciowej przędzy
pęknie jak bańka mydlana
chociaż mieniła się tęczą

wszystko już było utkane
wzór nosił nazwę miłość
gdy nagle to zakochanie
zły duch zamienia w nicość

przecież ty dalej kochasz
on też nie zmienił uczucia
tęsknisz a on się zamartwia
więc serca serca posłuchaj

Arkadia

""""""""""
Smutna siedzi na swym balkonie
Łzy , jak perły spadają na beton
Zamieniając się w groszki ,stukają,
Przestań płakać i popatrz , kobieto,
Furczą skrzydła , to gołębie lecą !
Otoczyły ją chmurką szarą,
Zakręciły się wokół szumiąco ,
Zjadły groszki i porwały z sobą
Smutną panią , co przed chwilką płakała...
I zmieniły ją w panią śmiejącą się.....

Nie bardzo mi wyszło zakończenie , ale co tam , ważne , że jest happy end.

Morgan

twoje pisanie duszę zachwyca Smile

zdzisław

ta wiosna jest jeszcze dla nich…

brakuje mu jej wierszy
jego się także nie kleją
nie ma słodyczy w piersi
któż wesprze ich nadzieją

Wenus się obraziła
bo jej nie posłuchali
przecież ich hołubiła
więc chyba powariowali

tak tylko można nazwać
to co się z nimi dzieje
smutni w letargu trwają
gdy wokół nich szaleje

wiosna o niej marzyli
miłość już wieszczą słowiki
a oni uczucie marnotrawią
ostrością wzajemnej krytyki…

cegla

Wenus……..ma się obrażać?
Dziwne to dla mnie ogromnie
Może przysnęła tej wiosny
Zbudzona ,uśmiechnie się skromnie
I ,siądzie by znów napisać
O swoich snach i jawach
Jak pięknie jest już w lesie
W soczystych ,zielonych trawach
Zatem Zdzisławie miły
Zagrajmy jej pobudkę
By naszych serc cierpliwych
Nie zalewała smutkiem

Gość

Ukryłam miłość

Do najlepszej skarbnicy

Schowałam przed wzrokiem

Zazdrosnych ludzi

Zasłoniłam twarz fałszywej

Niewinności

Okryłam ciepłem naszych spojrzeń
- sprzed lat

Pozostawiłam do własnej dyspozycji.

cegła graj , graj głośno ze Zdzisławem ,
jakże smutno tu bez ciepłych literek Oxany :041:

Oxana

Koniec ze smutnymi wierszami. Wiosna, wiosna, wiosna Very Happy

Wiosenna radość

I znów oczarowanie,
wiosna cudem dobiera
kochanków, strojąc ich
w biel kwitnącego drzewa.

Ptaki kuszą spragnionych
trelami radości
wiosna, wiosna dokoła
przeciąga się rozkosznie.

W punkty źrenic wpatrzeni
nim osuną się w uścisk
roztańczone w zieleni
głodne usta na ustach.

W niewstydliwym dotyku
szczelnym niebie ramion
zakochani podają
nektar uczuć w dzbanie.

Oddech życia rozpiera
słodki zapach roznosi
krew huczy orkiestrą
z hejnałem rozkoszy.

Szalony galop tętna
w spazmie namiętności
unosi nagle w światło
na szczycie miłości.

Nie pytaj jak to jest,
bo wszystkim ona i on
razem ucztują miłość
radości bije im dzwon.

zdzisław

wiosna

wiosna szalona wiosna
pędzi rydwanem życia
otwiera drogę marzeniom
miłość wywabia z ukrycia

pięknieje świat dokoła
panie bardziej przystępne
stają się przez wpływ słońca
są czarujące i piękne

mężczyźni myślą o grzechu
krótkie spódniczki motyle
no bo jak chronić cnotę
gdy wokół pokus tyle

Oxana

Zieloność

Świat pięknieje co dnia,
a ja taka zwyczajna.
Czy ozdobią mnie
błyski w oczach, nieład włosów,
wesoły stukot szpilek?

Zapach tajemnicy błąka się
wokół odsłoniętej szyi,
trąca rozkołysane kolczyki.
Słońce, zieleń, wiatr.

Wyprostowna
niepostrzeżenie gubię lata.
Pod barwną suknią
na najczulszym tamburynie
majowy dobosz
wybija rytm.

Cieszę się. Dlaczego?
Ot tak.
Po prostu - "zielono mi".