www.cegielnia.fora.pl

Aśka

wcale nie grafomańskie!

Oxana

Słowiku, słowiku

Tylko miłość może być tak piękna jak śpiew słowika...

Romantyczny słowiku,
wpadłam w zachwyt dzisiaj,
gdy w lesie nad jeziorem.
wiatr rozpostarł ciszę.

Koncert treli, tirlania
boskie, czułe kląskanie,
w dzikiej róży śpiewałeś
w samiczce zakochany.

Szaropióry śpiewaku,
przez Boga darowany,
do łez wzruszasz, popatrz
rosa w płatkach różanych.

Nad werandą w zieleni
nakarm pieśnią ptaszyno,
dusza w pięknie utonie
nim czar chwili minie.

zdzisław

JAŚMIN
pokrył się bielą w przeciągu nocy
swoim zapachem odurzył słowiki
stąd ich romanse nabrały mocy
i subtelności miłosnej muzyki

tym urzeczony patrzyłem wdychałem
i olśnienie przyszło mi do głowy
jeśli słowik może pomyślałem
to ja także już jestem gotowy

aby zapytać pewnej „słowikowej”
to jest moja najszczersza intencja
czy jesteśmy w strefie romansowej
kocha – więc pukam do jej serca

Oxana

Z NIM

Pragnę pachnieć tobą,
skórą perlącą się upałem,
pozłacaną słońcem
rzeźbą męskiego ciała.

Tańcząc różowymi ustami,
śmiałym baletem dłoni
nie grzeszę, lecz świadomie
kocham cię bardziej niż...

Chcę czuć rozkołysanie,
ten rytm, który drżeniem
porywa w inny wymiar
splecione z sobą cienie.

To nic, że z każdym dniem
dłuższa już kreska i cień
sobą być uwzniośleni
spełniając sen za snem.

Oxana

Wpław ku zachodowi

Bądź jak woda w lecie...

Dzień się kończy, wtedy twarze
zanurzają w chłodnej wodzie,
w karminowym blasku słońca
dwoje ludzi o zachodzie.

Żar utopił się w jeziorze,
kąpiel, ulga, ciała chłoną.
Ciepło chociaż jest po Annie,
w taki wieczór są ze sobą.

Dobra woda ich pamięta,
kształty pragną się od zawsze.
W trzcinach spokój zakotwiczył,
nagie lato, romans z wiatrem.

Julianna

woda ciało ożywia
i hormony rozbudza
w letni spacer wśród jezior
w szuwary zaprasza
i uczucie gorące
aksamitem podsyca
w chłodnej toni dwa ciała
odnalazły sens życia
Very Happy

Oxana

Kilka słów o kochaniu

Kochamy wciąż za mało i stale za późno.
ks. Jan Twardowski

Przemijanie jest w nas,
a człowiek to szaleniec
goniący za bogactwem,
ścina głowy marzeniom.

W końcu jest niczym głaz
w pięknym, martwym ogrodzie.
Bez kochania stracony sens,
zniszczona życia uroda.

Za uczucie warto zapłacić
sercem, a nawet łzami,
ono zatrzyma twój czas.
Stój!
Jeszcze czas na zmiany.

Oxana

Grzybomania

"Lepszy rydz niż nic"

Gdy kwitną wrzosy, brzoza się bieli
apetyt rośnie u ludzi na grzyby.
Kto żyw do lasu w pobliżu bieży,
aby je zbierać, nie tylko gdybać.

Nieważna wątroba, nawet toksyny,
niestrawność, z robakiem trzonek,
grzyb w marynacie muszą przechować
pod dobre jadło, mocniejszy trunek.

Drżyjcie więc wszystkie, czas na zbiory
kanie, prawdziwki oraz koźlaki,
niech każdy koszyk szykuje na nie
marząc o zbiorze nie byle jakim.

Idą grzybiarze, po lasach, łąkach
tu maślak, gąska, lichy podgrzybek
tylko muchomor w czerwonych pąsach
nikt go nie rusza, jest szczęśliwy.

Zimą przypomną leśną wyprawę,
po rydze, które w sosnowym młodniku
rudziały, a teraz pyszną przystawką
przy polędwicy, wyrobach z dzika.

Dodatek królewski, że palce lizać
aromat, niemal niebo w ustach,
farsz do pierogów pełen wykwintu,
a na dodatek kalorii pustka.

Oxana

Coś co nie było niczym

Ta miłość bardzo chciała
pozostać w jego oczach
wciąż taką, jaką przyszła
niezwykłą koleją losu.

Dźwigała na szyi łzy,
kiedy w tunelu nocy
zadźwięczał głos, odbity
od szklanki whisky z lodem.

Zapytał dla porządku,
ona czekała na krzyk,
nie odchodź proszę, zostań.
Potrzebny jest twój dotyk.

Napięta chwila trwała
do styku rana z mrokiem,
bez trudnego przepraszam
wszystko pustosłowiem.

Żal zapiekł się w uporze
(nie pierwszym to się zdarza),
na skróty poszli ze swoją
dumą, a miłość pozostała.

zdzisław

Jeśli przydarzyło im się "Coś co nie było niczym"
to żle robią idąc ze swoją "dumą" a zostawiając miłość.