www.cegielnia.fora.pl

zdzisław

[link widoczny dla zalogowanych]
TAK WYGLĄDA OKŁADKA MOJEGO II TOMIKA WIERSZY.

zdzisław

MOTYL
Przeniknąć jej myśli.
Wejść w intymny świat
kobiecości, marzeń,
oczekiwań, spełnień.
Usunąć serca niepokój.
Być tylko czułym -
a nie czujnym.
Mieć prawo wyłączności
do uśmiechu, trzepotu rzęs.
Czy to możliwe?
Jest barwnym motylem.

Oxana

Piękne, ale pełne obaw marzenia zakochanego mężczyzny.

Twoje wiersze płyną z duszy
one przecież są bez ciała,
cały mieszkasz w chmurach,
dla motyla budujesz pałac.

Julianna

Barwny motyl żyje chwilę
Więc czułością go ogarnij
W romantycznym świecie marzeń
Też dla niej stań się motylem

zdzisław

RANKIEM
Nie mam od Ciebie buziaczka
I dzionek smutno zaczynam
Zachodzę w głowę dlaczego
Moja czy Twoja wina?

Jeszcze liczyłem, że może
Napiszesz na interii - coś
Zajrzałem lecz tam pustka
Tylko Breakout ma głos

Słucham słów piosenki
Myślę, myślę o Tobie
Rankiem Ciebie zabrakło
Co ja ze smutkiem zrobię?

in_coqnito

Wieczorem

I minął dzień smutno zaczęty,
noc do drzwi puka cichutko,
a smutek dawno odpłynął,
złożoną z całusów łódką.

Inną piosenką teraz
napełniam radosną duszę
i że tak zawsze już będzie
naiwnie może tuszę.

Jedynie ta myśl uparta
powraca znowu natrętnie,
że gdy się zbudzę o świcie
nie będzie jak teraz pięknie.

PS. Ufam, że Zdzisław wybaczy to "dopowiedzenie" Very Happy

zdzisław

Wybaczam.

Jeśli jest ranek to musi też nadejść wieczór
W tym co tak ładnie napisałaś zgrabnie się uzupełnia
myśl przewodnia "ranka z wieczorem".

zdzisław

CO MA WISIEĆ…
fraszka
Zabiega o jej względy
cholernie zazdrosny
puka do jej serca
każdej wiosny.

Kocha ją ale…
od lata do jesieni
nasłuchuje i martwi.
A nuż się odmieni.

Próbuje z nią się dzielić
swoimi obawami.
Nic z tego jeśli zacznie
to kończy się nerwami.

Więc miota się, a diabeł
na ucho podpowiada.
Czy wiesz co teraz robi?
Pewnie z innymi gada.

Kiedy się zastanawia
jak z kręgu „diabelskiego”
wyjść – ma olśnienie
przysłowia ludowego.

Uśmiechnął się uspokoił.
Przestały boleć skronie.
Nie mogę się tak dołować
„co ma… nie utonie”

Aśka