www.cegielnia.fora.pl

zdzisław

MAKOWA PANIENKA
przy miedzy w zbożu skromnie stanęła
kąkol przechodził wdzięcznie dygnęła
gdy się zatrzymał to w pąsach cała
mówi kąkolu - bardzo bym chciała

kiedy nadejdzie wieczór czerwcowy
abyś mnie zabrał na „bal kwiatowy”
o którym niesie się wieść wśród zbóż
chcę iść tam z tobą - więc głową rusz

kąkol popatrzył ruszył wąsami
jak jej jest ślicznie z tymi pąsami
dla niej zdobędę to zaproszenie
spełnię makowej panny marzenie

świerszcze i trzmiele do tańca grały

kwiaty się w pary podobierały
ona w czerwonej była sukience
purpurę kąkol miał w butonierce

gdy świt wywołał poranne zorze
wrócili znowu na miedzę w zboże
było coś dalej – bo szepczą kłosy
i słońce susząc z porannej rosy serce

in_coqnito

Tak mi się z pochwalą wiersza tego spieszyło, iż nie wiem jak to się stało, że "r" w "ileż" się wczepiło Smile

Oxana

Piękny, sielski obrazek namalowany kwiatami.
w nim makowe panienki tańczą z kąkolami,
słowa się mienią czerwoną, miłosną odmianą
jak bukiet polnych kwiatów lubej kiedyś dany.

zdzisław

TRUSKAWEK SMAK...
nie mam teraz czasu
smażę konfitury
otrzymał odpowiedź
na swoje konkury

zaskoczony zapytał
czy coś nie tak z nami
że Amor w konflikcie
jest dziś z powidłami

odpisała – kochanie
nic się nie zmieniło
tylko truskawkami
u nas obrodziło

owoc jest delikatny
długo się nie uchowa
poczekaj – to ja w smaku
też będę truskawkowa

Oxana

Już truskawki usmażone
grzecznie w słojach stoją
razem można je próbować
być truskawką słodką Laughing

zdzisław

DO NIEJ...
gdy pomyślisz sobie czasem
że jest niezłe "żiółko" ze mnie
tak poważnie jestem facet
co na pozór - ma tzw.
"kiełbie we łbie"

wiem to czas i wyobraźnia
spokój myśli mącą w głowie
ale gdy popatrzysz czule...
to zobaczysz że ten "chłopak"
wciąż się podkochuje w tobie.

zdzisław

JESTEM...
Mówią, że w wierszach jestem frywolny
i język ich jest dosyć swawolny.
Że wszystko wokół obracam w żart
cóż - taki jestem i to mój fart.

Jedno jest pewne nie zwiodę muzy
do której mam zaufanie.
Ona mi szepcze co mam napisać
i niech już tak pozostanie.

tessa

Oj Muzo!

Oj Muzo!
Przychodzisz nie wiadomo skąd
I rączkę
Podajesz na przywitanie.
Otuchą
Ogarniasz energię ciała,
Aż w końcu
Wypuszczasz asa z rękawa.

Już z ust
Płynie magia słów w temacie,
A rączka
Znakuje piórem w wyrazy.
Uczucia
Przelane w różnej postaci
Z nastrojem
Tworzą: wiersze, poematy ...

Kochana!
Jesteś jak ta dobra wróżka,
Co różdżką
Kreuje szał twórczej pracy.
Styl myśli
Leci po język różnych form.
Jakże ci
Nie zaufać?! Tyś Miss Wiedzy!
(09.07.2010 r)

zdzisław

CZY NIEROZSĄDNIE?
Moje myśli
z mgłami się włóczą
nad jeziorami
o tyleż zachłanne
co nieroztropne
słyszę…

Więc je zbieram
poddaję wyobraźni
kształtuję wymowę.
Łowiąc szczęście
nie wstydzę się
„nieroztropności”

Julianna

Nierozsądnie być roztropnym
kiedy serce bije rytmem
wymierzanym przez taktomierz miłości,
wszak jedno je tylko mamy.

Roztropność zakłóca ten rytm,
powstaje nierozsądny zgrzyt.
Obrączka zaciska bolec
na wrotach do raju.