www.cegielnia.fora.pl

zdzisław

W TAKĄ NOC...
Ustroń- 21.09.2010. godż. 23.40.

stoi nade mną księżycowa
na skłonie nieba czapy gór
gdzieniegdzie chmura zagubiona
w dole baldachim z srebrnych piór

patrzę jak srebro się przelewa
strumienie szepczą coś do głazów
i trwa tajemna nocna mowa
cudownych górskich krajobrazów

Oxana

Śliczna, srebrzysta liryka, słowa wrażliwego na piękno człowieka.

cegla

choć dawno w górach nie byłam, poczułam je w Twoim wierszu..................cóż, potęsknię jeszcze do nich

zdzisław

JESIENNE SMUCĄ...
O różach zawsze pięknie
Poeci i zakochani
Pierwsi je wielbią słowem
Drudzy dają dziewczynie

Od wiosny poprzez lato
Swój urok roztaczają
Ciesząc oczy i serce
Lecz te co na rabatach
Jesienią umierają.

Choć wiem że muszą zwiędnąć
Jak wszystkie inne kwiaty
To mnie jest żal jesiennych
Gdy patrzę na rabaty

zdzisław

JAŚ NIE DOCZEKAŁ... ]
(groteska)
z okazji przypadającego dzisiaj "Dnia chłopaka"
przed konfesjonał klękał
prosząc o rozgrzeszenie
lecz „spowiedniczka” ciągle
zwlekała z odpuszczeniem

Choć grzechy szczerze mówił
Wyłuszczał też przyczyny
Na nic – trwała w uporze
Widząc w nim tylko winy

Na piedestale stała
Kobieta z jego marzeń
A on się wciąż spowiadał
Z niepopełnionych zdarzeń

Może zmień spowiednika
Przyjaźnie mu radzono
Ale on miał zasady…
Po śmierci je dostrzeżono.

Zmęczony stanem rzeczy
Będąc w sumieniu czysty
Zatrzasnął wieko trumny
Ma spokój – wiekuisty.

zdzisław

MGŁA
Zawiesiła mlecznobiałe kurtyny
nad lasem - owdzie w gór połowie.
Wiatr aranżuje dziś spektakl.
Słońce dopieszcza scenerię.

Na zboczach, w kotlinach trwa
niecodzienny teatr światłocieni.
Ciągły ruch – zaskakujące oko obrazy.
Skały, połoniny, czerń bukowych pni.

Nagle przestrzeń zadrżała …
to dźwięk dzwonu.
Z bieli tylko krzyż się wyłania.
Na krótko - znowu zmiana…
Reżyser wiatr podarł scenariusz.

zdzisław

JESIENNA
Uczucia położyła
na szali
ostrożności.
Nie wyziębia -
ale też nie ogrzewa
oczekiwań.

Myśli układa
w gorzkawy
bukiet wrzosów.
Rozsmakowana
w żółci i czerwieni
często - płacze.

Gdy nostalgia
opada na serce
przyjmuje brzemię.
Nad jej rozterkami
czas dobrotliwie
rozsnuwa przędzę
- babiego lata.

zdzisław

CHODŹ

Pójdź ze mną tej jesieni
niespiesznie – spacerowo
gdziekolwiek.

Połaźmy alejkami
w Łazienkach, nad Wigrami
wszędzie.

Nieważne miejsce
tylko fakt, że mogę
- z tobą.

W jesienny czas
pod rękę iść
niespiesznie - spacerowo

zdzisław

GDZIE ONE SĄ?
Jestem zrozpaczony wielce
Aż mnie rozbolało serce
Bo gdy na stronkę zajrzałem
To aż z żalu oniemiałem
Z niewiarą przecieram oczy
Jest daleko do północy
Więc nie duchy zadziałały
Ale jest numer niemały
Ktoś lub coś parol zagięło
Że jedno zdjęcie zniknęło
Czarnobiałe -zagadkowe
Piękne cztero-osobowe
Na nim cztery miłe panie
Postawiły wszem zadanie
Niech odgadną, która zacz
Nie potrafisz to fant płać
Patrzyłem i bliski byłem
Ale gdy kompa włączyłem
By rozwiązać tę zagadkę
Widzę mą ogromną wpadkę
Bo choć już wiedziałem
Która którą jest i chciałem
Podpisać każdziutkie zdjęcie
Niemożliwe przedsięwzięcie
Bo go nie ma, więc zmartwiony
ADMINISTRACJI ślę ukłony.
NIECH PRZYWRÓCI
MNIE NIE SMUCI.

zdzisław

KRUCHOŚĆ
Kategoryczny sprzeciw
zamknął
ścieżkę kontaktu.
Uległa z bojaźni
a może tylko
w trosce o spokój?
Absolutyzm
władcy
święci tryumf.

Bez satysfakcji
w tej sytuacji
wyciszam
wirtualną przestrzeń.
Chwilowy zanik
wznoszącej fali.
Gromadzę myśli
otrzyma je
mimo barier.