www.cegielnia.fora.pl

Oxana

Choć nie jestem Mickiewiczem o obłokach też napiszę. Very Happy

Strzępiaste obłoki

Zapatrzyłam się w obłoki na niebie
pytasz - za czym gonią twoje oczy
gdy toniesz w cichym zachwycie
co cię tak uroczy ?

Podglądam skrawek nieba z boku
rzęsami filtruję słońca promienie
widzę kawalkadą sunące obłoków
ażurowe cienie.

Na twarzy odczuwam na przemian
pieszczotliwy dotyk planety złotej
za chwilę chłodne muśnięcia
języków obłoków.

Pierzaste chmurki jak pióra aniołów
po praniu na lazurze rozwieszone
miliony artystycznych strzępków
żeglarzy nieboskłonu.

Wabią zjawiskowe perłą zdobione
białe wypielęgnowane chmurki
lecz wolę podziwiać w błękicie oczu
odbite ich miniaturki.

basia505

Śliczny i tak mnie uspakaja.

____________________________
Wyciągnij dłonie i chwyć marzenia.

figlarkaa

"Żeby widzieć piękno, trzeba mieć trochę piękna w duszy" - powiedział Aleksander Gierymski.

Oxano, Twoja dusza nasycona jest wyłącznie pięknem! Very Happy

muzyk · Gość

dziekuje za chwile wytchnienia,,,,,nie mam więcej nic do powiedzenia.Diękuję za rymy.....dziękuję za słowa.Jesteś dobrą obserwatorką życia...pozdrawiam

muzyk · Gość

dziękuję za chwile wytchnienia....nie mam nic więcej do powiedzenia.Dziękuję za rymy....dziękuję za słowa.Jesteś dobra obserwatorką życia.Pozdrawiam

Oxana

Nieznany muzyku zagrałeś nutki podzięki
miło mi było słyszeć przyjemne ich dźwięki. wstydze sie

Oxana

Oxana

Słońcolubna

Za słońcem codziennie gonię
władcą najjaśnieszym
w złocistej koronie
na nieboskłonie.

Ku niebu unoszę otwarte dłonie
czuję jak energia spływa
w żył tętniących tonie
ginąc w ciała osłonie.

Rozpalona kula z aureolą bogatą
emanuje przyjaznym ciepłem
błyszczy złotą poświatą
dając życie światu.

Budzą jutrzenkowe wschody
złotem i purpurą wabią
wieczorne zachody
zjawiskowej urody.

Poddaną jestem władcy natury
ultrafiolet mi obojętny, gdy
złotymi palcami pieści z góry
kochanek kobiecej skóry.

figlarkaa

Oxano, brak mi słów ... ależ Ty umiesz dostrzec i opisać !!!
Tak ślicznie, tak majestycznie oddałaś hołd:
"władcy najjaśnieszemu
w złocistej koronie
na nieboskłonie".

Przepraszam za prywatę, ale po przeczytaniu tego utworu
włączyłam nagranie Alicji Majewskiej i nucę od dwóch godzin:

"Gdy wiatr, gęstniejąc od woni, lipowe pieści aleje,
przystaje dusza w codziennej pogoni, nagle pięknieje, pięknieje /.../
w słońca promieniach wszystko w poezję się zmienia,
nabiera znaczenia, przywraca apetyt na życie!

Niepotrzebny budzik nikomu, gdy zatańczą na powiekach złote skry.
Zieleń w butach pcha się do domu. Ptasi chór za oknem brzmi.
Lustro do mnie chytrze śle oko, bo mi z twarzy opalonej ujęło lat,
kocham dziś ten szklany prostokąt, jaki piękny świat, jaki piękny świat!

To w takie dni wierszami szumią drzewa,
same z siebie schną łzy, serce dojrzewa,
zapala krew i coraz potężniej chce bić,
i narasta w nim wielki śpiew,
wtedy wie się, że warto żyć!

Niepotrzebny budzik nikomu, gdy zatańczą na powiekach złote skry.
Zieleń w butach pcha się do domu. Ptasi chór za oknem brzmi.
Tylko patrzeć, zjawi się miłość i otworzy mi ramiona: - Kopę lat.
Będzie jawą to, co się śniło. Jaki piękny świat, jaki piękny świat!"

Cudny tekst napisał Wojciech Kejne!
I co? Nie cieplej na sercu? Od razu cieplej!

Dziękuję, Oxano! Very Happy

in_coqnito

I co ja robię tu
przy takich słowa mistrzyniach?
Nie potrafię tak lirycznie,
nie umiem też nastrojowo.
Ale chłonę Wasze słowa
i na dnie serca zachowam
na dni smutne i ponure,
by pieściły moją jaźń.
Chyba lepiej nic nie gadać,
bo cóż mogę dodać tu?
U mnie w głowie kogel - mogel,
na ekranie zaś siu-bździu