www.cegielnia.fora.pl

Jesienny

Moje wojsko
Moja przygoda z wojskiem rozpoczęła się 5 września 1962 r. i trwała do grudnia 1992 r.
W lipcu 1962 r. zdałem egzamin wstępny z przedmiotów ogólnych oraz sprawności fizycznej i po wakacjach pojechałem do Elbląga. 7 września już w koszarach obchodziłem 16-te urodziny. Inaczej niż inni przeżywałem pierwsze dni w wojsku. Jako nieliczny w mojej kompanii pochodziłem ze środowiska wojskowego. Mieszkałem od zawsze na terenie koszar - najpierw w C

łmie Lubelskim, później w Białobrzegach k. Zegrza (d. Beniaminów), gdzie ojciec służył jako oficer.
Przydzielony zostałem do 3-ciego plutonu, 4-tej kompanii, 1-szego batalionu dowodzonego wówczas przez majora Jana Sobiaka. Dowódcą kompanii był kpt. Stanisław Ostroróg, szefem kompanii - st.sierż. Czesław Głąb a dowódcą plutonu ppor. Leszek Jaworski młody oficer prosto po szkole zmech. we Wrocławiu. Dowódcami drużyn na pierwszym roczniku byli kaprale po szkole piechoty w Legnicy.
Plutony stanowiły grupy szkoleniowe, tak w ogólniaku jak i podczas zajęć wojskowych. W pierwszym plutonie naszej kompanii byli chłopcy po dwóch klasach szkoły średniej czyli zaczynali od klasy dziesiątej i kończąc zdobywali maturę. Pluton drugi był klasą dziewiątą, natomiast trzeci i czwarty ósmą. Ja idąc do Nalazków miałem dwie klasy szkoły zawodowej, więc nie miałem zaliczonej żadnej klasy ogólniaka i zaczynałem od początku. Nauka w ogólniaku była obowiązkowa. Brak promocji do nastepnej klasy powodował usunięcie ze szkoły.
W latach 1962 - 1964 komendantem szkoły był gen. Konrad Krajewski - oficer przedwojenny, przyjęty do LWP i odstawiony do szkolnictwa. O naszym generale krążyły legendy ale prawdą jest, że największą jego miłością był jego koń w stajni obok batalionu blondynek (świniarnia) oraz my elewi. Dla kadry był surowy i bardzo wymagający.
W 1964 r. pożegnaliśmy generała defiladą, na której nie dokończył komendy "czołem elewi" głos mu się załamał oraz widać było wzruszenie na jego twarzy (była to chyba najlepsza defilada, jaką udało nam się wykonać - a byliśmy przecież mistrzami).
Po dwóch latach szkolenia w Elblągu wyjeżdżaliśmy do szkól oficerskich na specjalizacje i praktyki dowódcze. Przydział do określonej specjalności był nagrodą za dobre wyniki w nauce i dyscyplinie. Miejsca do rodzajów sił zbrojnych były limitowane. Najmniejsze zapotrzebowanie było do marynarki wojennej, (3) ale za to było najwięcej chętnych. W drugiej kolejności była szkoła samochodowa w Pile, szkoła łączności w Zegrzu i radiotechniczna w Jeleniej Górze. Za tzw. karę kierowano do Pisza i Orzysza (jak przejdziesz Pisz i Orzysz to na wojsko h..j położysz) oraz do szkoły w Poznaniu. Pozostali wysyłani byli do zmechu. Ja skierowany zostałem jakby kierowany niewidzialną ręką do Jeleniej Góry.
(fragment tekstu "moje wojsko" - zamieszczany wszędzie, gdzie tylko to mozliwe)

figlarkaa

Ech, wspomnienia... Very Happy

Mówią, że "Za mundurem panny sznurem!"- ot, takie skojarzenie.
Jesienny,
a może podzielisz się z nami jakąś anegdotką,
zabawną historyjką
lub tym, co Ci w duszy gra...