www.cegielnia.fora.pl

Arkadia

Targ staroci

Stary rynek z kocimi łbami
błyszczy czasem dziwnymi kramami
tam zegary stare gonią czas
dżwięcznie bijąc przeszłe godziny..

Lustro w ramie odbija damę
wychyloną z zamglonego portretu...
Sznurek pereł zadzwonił cicho
wypadając z szuflady kredensu...

Baletnica tańczy . Pozytywka
zapomnianą wygrywa melodię
.Czarodziejski targ na Stary Rynek
znów powróci. Za dwa tygodnie....

komarius

Warszawska Starowka......

Tak widze moja warszawska Starowke z lat mlodosci

Dobry wiersz Akradia ci napisze
o Starowce najpiekniejszego miasta
jakiego szukajac dobrze wiecie
nie znajdziecie nigdzie w swiecie

Czastke zycia zostawilem w starych murach
w pieknych zabytkowych domach
bezcennego warszawskiego miasta
z lat mlodosci mego zycia

Chodzac uliczkami w miescie
widzialem, piekne mury barbakanu
z nagiej brunatno czerwonej cegly
zabytkowe finezyjnie malowane
freski na fasadach kamieniczek.

Obrazami zastawiony stary rynek miasta
sztalugi wypelnione obrazami
gdzie malarze wystawiali piekne olejne
sztychy domow, martwe natury,
kwiaty i kolorowe pejzaze

W winiarni u Fukiera siedzac na lawach
przy drewnianych masywnych stolach
pilem najlepsze wina czerwone
mieniace sie w sloncu kolorem czerwieni
zapachami owocow i bukietem pachnace

Przejezdzajace dorozki zaprzegniete w konie
po ulicy wybrukowanej kocimi lbami
ploszyly dzwiecznym stukiem po bruku kolami
szaro biale golebie wzlatujace w poplochu
na dachowki okolicznych starych domow

Arkadia

Ratusz .

Furkot pierzastych skrzydeł
Chmurą szarą wzleciał do góry
Ponad dachy starych kamieniczek...

Zakręciły błękitem nieba
Zaszumiały jak na wietrze drzewa
Jak deszcz gruchający opadły.

Kilka puszków spłynęło lekko
Do rąk starej kobiety
Sypiącej złote ziarno.

Uśmiechnięta , przypięła piórka
Szpilką do starego kapelusza
Odfrunęła niknąc w cieniach
Stojącego na rynku ratusza...

komarius

Przyszla wiosna
I za nia cieplo lata
Pelne slonca i radosci
Ze zlotymi promieniami
Zapachnialo juz kwiatami
Ogrody ozdobione w tulipany

A ja czekam wciaz na ciebie
Coraz bardziej zakochany
Wczoraj znowu mi sie snilas
Usmiechnieta i wspaniala
Delikatnie calowalas
Cala w bieli i szczesliwa
Znowu bylas w mych ramionach

Jestem ciagle zakochany
Czekam kiedy wreszcie cie zobacze
I twoj usmiech taki mily
Wlosy uczesane morskim wiatrem
I oczy o barwie blekitnego nieba
Nadal czekam aby rymy mej poezji
Wypelnily twoje serce az do glebi....!

Marius

Arkadia

Brak mi dziś słów , by tak pięknie odpisać na ten cudny erotyk ....
Pozwól więc ,bym odpowiedziała Ci słowami T.S Eliota :

Cztery kwartety - fragmenty.

Jeszcze w pamięci
Dudni echo kroków
Na korytarzu
Który nas nie poprowadził
ku drzwiom,
których nie dane nam było
otworzyć
do różanego ogrodu....

A to co było,
równie jest prawdziwe
jak to
czego nie było...

O miły ! A gdy przeszłeś
przez furtkę maleńką,
biegłam,
by Cię powitać
w różanym ogrodzie...

Co zwiemy początkiem
często bywa końcem,
a kończyć oznacza
nie mniej , niż zaczynać...

U kresu więc zaczynamy....

komarius

Dla Ciebie Arkadia...!

Tak dlugo czekalem
Z nareczy kwiatow
Chcialem zrobic ci wianek
Slowa w poezje zmienic
Gdzie bylas...?
Twoich dloni szukalem
Serce bilo noc cala
Bez ciebie zrodzil sie ranek...

Marius

Arkadia

Poranek

Tym radosnym porankiem
pobiegłam do Ciebie
chmurą biegłam
falą na plaży
na mewy jasnych skrzydłach
Promieniem słońca
spadłam
na usta stęsknione
wiatru ramionami
opasałam głowę
wplątałam się we włosy
szeptem stęsknionym
łzą słoną spłynęłam
w morze....

komarius

Czy pamietasz tamte chwile
Gdy tulilas mnie do siebie
Czas uciekal bezlotosnie
Teraz to sa juz wspomnienia
Zapomniane szepty i usmiechy

Calowalas mocno moje usta
I pieszczoty trwaly wiecznie
Przyslanialas swiat usmiechem
Upojony bylem szczesciem
Jak dobrym mocnym winem

Czy odnajde te uliczki
Pelne szczescia i radosci
Te spacery pod gwiazdami
Pachnace noce marzeniami
Gdzies zagubilem tamte drogi

Czy odnajde znowu ciebie
Na mojej drodze zycia
Ta najkrotsza mila....!
Potrzebna mi do szczescia
Ta wlasciwa prosta droge....?

Marius

komarius

Dla Ciebie Arkadia....!

Wiatr przynosi strofy wierszy
Szumy fali monotonne
Ramy plotna kladzie na sztalugach
Maluje obraz mej poezji

I tajemne gwiezdne cienie
Strugi deszczu ozywiaja
Jak obrazki Nikifora
Zdobia moja wyobraznie

Rymy tancza w moich oczach
W blasku slonca dotykam nieba
i kolory teczy trzymam w dloniach
Na spokojnej plazy morza

Kocham wiersze i poezji rymy
Slysze w niej muzyki dzwieki
I nature maluje w slowach
W kolorowych barwach teczy

Marius