www.cegielnia.fora.pl

ROBI005

Tesso, mam się bronić przed kobietą?
Czy z Twej strony coś mi grozi?
Pięknie w tych kwiatach wyglądasz,
widzę Cię w mej wyobraźni.
Niegroźna jesteś, tak myślę,
więc póki czar nie pryśnie
bawmy się wspólną rozmową.

tessa

ROBI oj grozi, grozi i to dużo.
Na kwiaty majątek pójdzie z burzą

W Krezusa mogę Cię zamienić.
Jak nie będę się lenić. Smile

Bo ten kwieci czar tak emanuje,
Że tessa lepszą woalkę zyskuje.
Z euforii w taniec bieży,
A szarość już w oddali leży. Smile

I co ROBI na to powie?
Pewnie myśli - silna w słowie.
A rzeczywistość pokaże
Jaka jest naprawdę w parze.

tessa

Chyba za ostra byłam
I ROBIEGO przestraszyłam

Ale ten pies, co tak głośno szczeka,
Nie gryzie - ukłon Ci śle z daleka Smile

Kwiatki pięknie dopasowałeś.
Z gustem je wybrałeś.
Wiesz jak kobietę oczarować,
By później tego nie żałować.

Ciekawo co ROBI teraz porabia?
Może gdzieś z inną rozrabia Wink

Stęskniłyśmy się do Twoich literek.
Chyba nie ma żadnych barierek?

ROBI005

Ja rozrabiam?
Stateczny ze mnie człowiek
i nie rozróby mi w głowie.
Nie jestem też Don Juanem,
ani żaden bawidamek.
Nie chciałem się tutaj narzucać,
bo umiar dzisiaj jest w cenie.
Ale przyznam, że mi miło,
że się Tessie za mną ckniło. Very Happy

Ślę miłym Paniom promienie słoneczne,
uśmiech i pozdrowienia
i mówię teraz do widzenia wstydze sie

tessa

Brawo, brawo - ROBI znów się pojawia
I niby o sobie prawdę tu wyjawia,
Że z niego żaden Don Juan, ani bawidamek.
Może wsadzimy go do ozdobnych ramek?
Będzie jako wzór umiaru w taktyce,
Czy to w życiu codziennym, czy polityce Wink

Jak zwykle wiesz co nam ofiarować,
By ten dobry humorek promować.
Przecie te promyki słoneczne
Na rozświetlenie buźki są skuteczne Smile

Mówisz do widzenia - chyba do następnego razu,
Bo zapewne nie żegnasz się z nami od razu,
Gdyż w Cegielni luka by powstała
I po stracie Ciebie - ogromny smutek dała

ROBI005

I znów miłe widzę tu słowa? Embarassed

Tessa łaskawa dla mnie,
gdy o luce pisze.
Ale ja wcale odejść tak szybko nie zamierzam,
bo mi tu dobrze i miło.

Nawet w snach mi się nie śniło,
że spotkam gdzieś w tej wirtualnej przestrzeni
osoby przyjazne, serdeczne,
co nie tylko pięknie piszą
i pisaniem serce kołyszą,
ale mają też poczucie humoru,
co dla mnie tym cenniejsze,
że życie czasem wcale nie do śmiechu.

A z tą prawdą w wirtualu
bywa różnie, moje Panie.
Trochę się naoglądałem
różnych typków, megalomanów
i to, niestety, także wśród panów.
Namota taki, naobiecuje
a potem jak tchórz rejteruje.

Dlatego niczego obiecać tu nie zamierzam,
nikogo uwodzić czy zwodzić,
choć przyznam z zażenowaniem,
że imponują mi tu pewne Panie.

Nie pytajcie mnie o nicki
ani o Ich imiona,
bo to moja tajemnica.
Wspomnę tylko, że zachwyca mnie
Cegiełki i Kropli malowanie ,
że wzrusza mnie poezja Oxany,
intryguje Figlarki pisanie,
ale lubię wszystkie Panie
i niechaj tak pozostanie.

A Tessy jednak ciut się boję,
bo energia ukryta w niej drzemie,
choć coś o psie wspomniała,
więc może to tylko zabawa,
jeśli znany skecz na myśli miała? Wink

tessa

ROBI - Ciebie aż strach się bać,
Gdy do ręki rentgen będziesz brać

Każdemu prześwietlenie zrobisz
I werdyktem słowa ozdobisz.

Choć już w lekarza się zabawiłeś,
Bo we mnie ukrytą energię odkryłeś,
Co drzemie i może zostać zbudzona.
Pewnie do obrony przed czymś stworzona Wink

Kto to wie! Chociaż życie pieści różą,
To jej kolce nieraz burzą
Piękną otoczkę tego świata
I frasunek z sobą splata.

Jak widzisz ta energia w zapał się zmienia,
By wszelkie zło wrzucić do cienia.
Czyli nie ma czego się bać,
Gdyż same korzyści może dać. Smile

ROBI005

tessa

ROBI dzięki za rozsiany blask słoneczka.
Teraz buźka wygląda jak laleczka. Smile

Hm... Pięknie ująłeś w całość.
W wyborze słów widać dbałość.
Każdy pragnie być szczęśliwy.
Chyba w życiu trzeba stać się myśliwym,
By łowić samą rozkosz z obrazu wizji,
Z dnia na jutro, nie tylko z telewizji. Wink

ROBI005

Wczoraj się po lasach włóczyłem,
by nazbierać i zamknąć w pamięci
to, co niedługo przeminie.

Idzie jesień, a z nią wiatry i słoty,
znikną kwiaty, zamilkną ptaszęta,
a ja chciałbym barwy lata złociste
na czas chłodów móc zapamiętać.

Minie lato, jak co roku mija,
minie czas kanikuły, beztroski
i nic złego w tym by pewnie nie było,
gdyby nam lat znów nie przybyło.

Jesień - pora zamyśleń i smutku,
czas refleksji nad przemijaniem
i choćby człowiek nie chciał, to myśli,
co też z tego co robił zostanie.

Fotografia wyblakła, jakiś list, jakaś płyta,
czasem ktoś o nim wspomni,
może czasem zapyta.

Oj, nie lubię jesieni,
chociaż złota, wrzosowa,
chętnie przed nią bym uciekł
w mysiej dziurze się schował.

Wróciłbym wiosną młodą,
jak wracają bociany,
a że latać nie umiem,
to z jesienią zostanę.